Dobrze znacie te piosenki i niejednokrotnie usłyszeliście je w słynnych filmach. Które utwory szczególnie polubili filmowcy? Dobry film nie może obejść się bez dobrej muzyki. Jedna piosenka może zmienić cały wydźwięk sceny, może wyciskać łzy, jak również podkreślać absurdalność sytuacji. Gdy obraz nie wystarczy, to właśnie muzyka może poruszyć widza siedzącego w kinie. Takie utwory, jak "What A Wonderful World" czy "Somebody To Love" zna każdy i nikt nie przejdzie obok tych dźwięków obojętnie. Dynamiczne i melodyjne piosenki idealnie nadają się do filmów, o czym dobrze wiedzą piosenek najczęściej wykorzystywanych w filmachKtóre utwory możemy najczęściej usłyszeć w filmach? Po które popularne piosenki najchętniej sięgają filmowcy? Oto 10 numerów, które na pewno niejednokrotnie usłyszeliście w kinowych Steppenwolf - "Born To Be Wild"Ponadczasowy hit powstał w 1967 roku i kolejne pokolenia mogą usłyszeć ten kawałek nie tylko w radiu, ale również za sprawą wielu filmów, w których wybrzmiał utwór Steppenwolf. Trudno sobie wyobrazić scenę, gdy bohaterowie jadą na motocyklu w filmie "Swobodny jeździec" bez piosenki "Born To Be Wild". Utwór pojawił się również w filmach "Nimfomanka" czy "Dr. Dolittle 2". 2. Lynyrd Skynyrd - "Sweet Home Alabama"Utwór "Sweet Home Alabama" to jeden z symboli amerykańskiej kultury i nic dziwnego, że kawałek był często wykorzystywany w amerykańskich produkcjach. Przebój Lynyrd Skynyrd można usłyszeć w komedii "Joe Dirt", jak również w filmie "Con Air - lot skazańców" czy remake'u "Teksańskiej masakry piłą mechaniczną" z 2003 roku. 3. Katrina and the Waves - "Walking on Sunshine""Walking on Sunshine" pochodzi z debiutanckiej płyty Katrina and the Waves o tym samym tytule wydanej w 1983 roku. Początkowo utwór miał być balladą, ale Katrina stwierdziła, że lepiej dodać do kawałka skoczny rytm. Miała nosa, bo utwór szybko wskoczył na listy przebojów i pojawił się w wielu filmach. Fani kina na pewno w pierwszej kolejności kojarzą utwór ze sceną z "American Psycho", w której bohater z kamienną twarzą wchodzi do biurowca słuchając właśnie tego utworu. 4. Jimi Hnedrix - "All Along The Watchtower"Numer "All Along The Watchtower" napisał Bob Dylan w 1967 roku i utwór pojawił się w filmie "American Beauty" w 1999 roku. Jednak to właśnie cover piosenki w wykonaniu Jimiego Hendrixa pojawia się częściej w filmach, niż wersja Boba Dylana. Hendriksa usłyszymy w filmach "Forrest Gump", "Watchmen. Strażnicy" czy "Prawo Bronxu". 5. Jefferson Airplane "Somebody To Love"Kawałek został nagrany przez The Great Society, ale dopiero wersja Jefferson Airplane z 1967 roku spopularyzowała utwór. Piosenkę wykorzystano w filmie "Las Vegas Parano" z Johnnym Deppem, by podkreślić psychodeliczną atmosferę. Utwór został użyty również w filmie "Telemaniak". 6. Bee Gees "Stayin’ Alive"Ten taneczny kawałek zawsze będzie się kojarzyć z kolorowymi czasami disco w latach 70. i filmem "Gorączka Sobotniej Nocy". Piosenka Bee Gees jest na tyle chwytliwa, że pojawiła się również w innych produkcjach, w thrillerze "Zabójcza perfekcja", komedii "Odlotowy duet" czy filmie animowanym "Madagaskar". 7. George Thorogood & the Destroyers "Bad to the Bone"W 1982 roku na płycie "Bad to the Bone" pojawił się utwór o tym samym tytule... i nie zrobił w ogóle szału. Dopiero, gdy kawałek wykorzystano w kilku reklamach, jak również w filmach, dotarł do szerszej publiczności. Numer usłyszeliśmy w takich produkcjach, jak "Nie wierzcie bliźniaczkom" z 1998 roku czy słynnej produkcji "Terminator 2: Dzień sądu" z 1991 roku. 8. Carl Douglas "Kung Fu Fighting"Czy wiecie, że Carl Douglas otrzymał za ten utwór nagrodę Grammy? Kawałek ukazał się w 1974 roku, szybko wskoczył na listy przebojów i spopularyzował muzykę disco, jak również wprowadził nieco egzotyki do zachodniej muzyki. Piosenka idealnie pasuje do komediowych scen i filmowcy postanowili ją wykorzystać w takich obrazach, jak "Wielka heca Bowfingera", "Wielki Biały Ninja", "Kung Fu Panda" czy "Godziny szczytu 3". 9. Judy Garland - "Over The Rainbow"Utwór powstał na potrzeby filmu "Czarnoksiężnik z Oz" z 1939 roku i stał się najpopularniejszą piosenką Judy Garland. Co ciekawe, ballada doczekała się sporej ilości coverów, które wykorzystano w wielu produkcjach, "Bezsenność w Seattle" czy "Masz wiadomość" - w obu filmach zagrali Meg Ryan i Tom Hanks. 10. Louis Armstrong "What A Wonderful World"W 1967 roku Louis Armstrong opublikował singiel "What A Wonderful World", który miał każdemu poprawić humor i tak też czyni do dnia dzisiejszego. Piosenka świetnie sprawdziła się w scenie euforii głównego bohatera granego przez Robina Williamsa w filmie "Good Morning, Vietnam". Utwór mogliśmy również usłyszeć w obrazie "Michael" z Johnem Travoltą.

Dziękujemy za wysłanie interpretacji Nasi najlepsi redaktorzy przejrzą jej treść, gdy tylko będzie to możliwe. Status swojej interpretacji możesz obserwować na stronie swojego profilu. Dodaj interpretację Jeśli wiesz o czym śpiewa wykonawca, potrafisz czytać "między wierszami" i znasz historię tego utworu, możesz dodać interpretację tekstu. Po sprawdzeniu przez naszych redaktorów, dodamy ją jako oficjalną interpretację utworu! Wyślij Niestety coś poszło nie tak, spróbuj później. Treść interpretacji musi być wypełniona. Bogata historia utworu „Wzdłuż Strażnicy” uosabia pracę zbiorową, ponieważ została ona zbudowana przez takich artystów jak Dylan, Hendrix i Bear McCreary (który skomponował partyturę dla Battlestar Galactica). Odniesienia do stosunkowo dużej obsady postaci - od wpływowych (książąt, biznesmenów) do słabszych (oracze, służący, kobiety) i niezależnych lub wyrzutków (żartowniś, złodziej) - przedstawiają wiele punktów widzenia, które tworzą rzeczywistość każdego człowieka (widok z wieży strażniczej, odległość). Sugeruje to napięcie między sprzecznymi rzeczywistościami, zamieszanie co do tego, co lub kto jest dobre, a co złe, jak również daremność prób zrozumienia sensu życia. Wskazówka interpretacji tekstu może znajdować się w tytule. Piosenka stopniowo podnosi perspektywę z intymnej atmosfery pojedynczej rozmowy do poziomu strażnicy, gdzie książęta widzą, jak inni przychodzą i odchodzą - nawet jeźdźcy zbliżają się z oddali. W końcu wiatr zdaje się panować nad wszystkimi tymi różnymi perspektywami i rzeczywistością, która wydaje się sugerować, że nie istnieje jedna obiektywna rzeczywistość, ale różne indywidualne perspektywy. Hendrix bierze piosenkę Dylana i przepisuje ją, by rozwinąć i podkreślić znaczenie tekstu. Można powiedzieć, że wersja McCreary'ego w Battlestar Galactica robi to samo, dodając burzliwe orientalne akcenty. Oba układy muzyczne zdają się rozpoznawać wiatr jako bohatera tej piosenki. Czy nie ma obiektywnej moralności, a nawet rzeczywistości, nawet z punktu obserwacyjnego wieży strażniczej, ale zamiast tego wszystkie odrębne perspektywy subiektywne? Możliwe, że piękno tej piosenki kryje się w sposobie, w jaki objawia się ona stopniowo za każdym razem, gdy się jej słucha; tworzymy swój własny punkt widzenia, ujawniający się inaczej w stosunku do każdego słuchacza. Jego znaczenie ostatecznie znajduje się w umyśle patrzącego. Wyślij Niestety coś poszło nie tak, spróbuj później. Treść poprawki musi być wypełniona. Dziękujemy za wysłanie poprawki.

Tam i siam - gdzieniegdzie; tu i ówdzie ZNAD STRAŻNICZEJ WIEŻY - Sylwek Szweda Bob Dylan - All Along the Watchtower (Audio) Bob Dylan - All Along The Watchtower - Pori Jazz 2014 (dis-mol) BOB DYLAN -All Along The Watchtower (Live in Woodstock 1994) (a-mol) BOB DYLAN - ALL ALONG THE WATCHTOWER 17-10-1991 SPAIN ESPAÑOL ENGLISH Bob Dylan - All Along The Watchtower All Along The Watchtower (Bob Dylan Cover) All Along the Watchtower by Bob Dylan - Covered by Kala Rose All along the watchtower backing track Bob Dylan (podkład) Dylan, B Springsteen -All Along The Watchtower-Forever Young BOB DYLAN - ALL ALONG THE WATCHTOWER / LIVE HIGHWAY 61 Bob Dylan - All Along the Watchtower - Braehead Arena, Glasgow, 9th O U2- All Along The Watchtower Bryan Ferry: "All Along the Watchtower" Jimi Hendrix - All Along The Watchtower - ORIGINAL MUSIC VIDEO Taj Mahal "All Along The Watchtower" All Along The Watchtower Smallville & Bob Dylan Tribute Michael Hedges - All Along the Watchtower All Along the Watchtower-Todd Stonesifer Band Rävjunk - All Along The Watchtower (Bob Dylan Punk Cover) Richie Havens - All Along The Watchtower (Live) The Brothers and Sisters Gospel Choir "All Along The Watchtower" All Along The Watchtower - Dave Matthews Band - Red Rocks Calvin Russell - All Along The Watchtower (Bob Dylan) - Live All Along the Watchtower - Bob Dylan arr. Ian Brekke All Along the Watchtower Live by Turtle Island Quartet Paul Rose Band - All Along The Watchtower Bob Dylan - All Along The Watchtower - i Martyna Jakubowicz - Wokół strażniczych wież (Jarocin '89) (kolor)”All Along the Watchtower” (”Naokoło strażnicy”) to utwór napisany i skomponowany przez artystę folkowego, Boba Dylana w 1967 roku. 48 miejsce na liście 500 Najważniejszych Utworów w historii według magazynu Rolling Stone, gdzie utwór ten został przypisany Jimiemu Hendriksowi. W sierpniu 1974 r. piosenka została wydana jako kolejny singiel Dylana. W oryginale słowa „All Along the Watchtower” (”Wciąż wzdłuż strażnicy”) rozpoczynały utwór, podczas gdy słowa znajdujące się na samym początku There must be some way out of here, said the Joker to the Thief (Musi być stąd jakieś wyjście, powiedział błazen do łotrzyka) zaczynały ostatnią zwrotkę. Utwór został nagrany jako cicha, lecz nieco złowieszcza, trójakordowa piosenka o sekcji instrumentalnej złożonej wyłącznie z gitary akustycznej, gitary basowej, harmonijki ustnej i bębnów. Pojawił się na albumie John Wesley Harding wydanym dnia 27 grudnia 1967 r., prezentującym podobny charakter do samej piosenki. Dylan, dochodzący do siebie po wypadku motocyklowym, który odmienił jego oblicze poety rockowego tworzącego pod wpływem amfetaminy, codziennie czytał Biblię, która już wcześniej stanowiła inspirację do jego utworów (np. „Highway 61 Revisited” czy „Desolation Row”). Tak jak większość tekstów z albumu John Wesley Harding, tak i „All Along The Watchtower” zawiera najprawdopodobniej apokaliptyczne odniesienia, których nie można z całą dokładnością sprecyzować. Sam zwrot strażnica (lub 'wieża strażnicza') występuje kilkakrotnie w Starym Testamencie i jest nazwą oficjalnego czasopisma Świadków Jehowy. Utwór mówi o rozmowie dwóch ludzi, błazna (niektórzy sugerują, że symbolizuje on Jezusa) i łotrzyka – być może tego, który razem z Jezusem Chrystusem umierał na krzyżu. W rozmowie tej poruszana jest kwestia trudności życia (Zbyt wiele zamieszania, Wielu z nas twierdzi, że życie jest niczym jak tylko żartem). Na samym końcu do strażnicy zbliżają się główni bohaterowie albo jacyś inni jeźdźcy. Trudno określić to precyzyjnie, ponieważ słowa zmieniają się gwałtownie. Jedna, najbardziej rozpowszechniona hipoteza mówi, że inspiracją do utworu stała się Księga Izajasza. Zapewne poniższe słowa napisane przez Dylana: W oddali zawył dziki kot Dwaj jeźdźcy się zbliżali, a wiatr zaczął wyć wywodzą się z następujących wersetów z Biblii: [NIV] Then the lookout called, „O Lord, I stand continually by day on the watchtower, And I am stationed every night at my guard post. ”Now behold, here comes a troop of riders, horsemen in pairs.” And one answered and said, „Fallen, fallen is Babylon; And all the images of her gods are shattered on the ground.” [BT] I zawołał strażnik: Na wieży strażniczej, o Panie, stoję ciągle we dnie, na placówce mej warty co noc jestem na nogach. A oto przybywają jezdni, jeźdźcy na koniach parami. Odezwał się jeden i rzekł: Upadł Babilon, upadł, i wszystkie posągi jego bożków strzaskane na ziemi! (Iz 21, 8-9)John Wesley Harding – ósmy studyjny album Boba Dylana wydany w 1967 roku. Na płycie znajduje się utwór "All Along the Watchtower", zaliczany do jednej z najważniejszych kompozycji w historii Wesley Harding był pierwszym albumem Dylana od czasu wypadku motocyklowego w lipcu 1966 r. Był prawdopodobnie najbardziej oczekiwanym albumem zarówno przez przemysł rozrywkowy jak i oczywiście przez fanów. Po jego wydaniu zarówno przemysł rozrywkowy jak i fani znaleźli się w stanie szoku. Spodziewano się bowiem kontynuacji wspaniałego "psycho-folk-rocka" z albumu Blonde on Blonde, zwłaszcza że psychodeliczny rock był właśnie w nowa płyta Dylana już samą monochromatyczną okładką odstawała od barwnych i fantazyjnych okładek tego okresu. Zdjęcie z okładki ustylizowano na wczesne zdjęcia pionierów Dzikiego Zachodu lub jedną z licznych band rabusiów. Oprócz Dylana do zdjęcia pozował lokalny (z Woodstock) farmer-stolarz Charlie Joy oraz dwaj Baulowie ubrani w stroje ludu Baul z Bengalu w Indiach. Baulowie, znani ze swojej szczególnej kultury muzycznej, byli wówczas gośćmiAlberta Grossmana, menedżera Dylana i występowali w Nowym Jorku. Dylan odbył z nimi sesję nagrany na albumie okazał się jednak jeszcze bardziej niepokojący niż prosta okładka. Od strony muzycznej prezentował niezwykle minimalistyczną, prostą muzykę nagraną w trio lub kwartecie, będącą pod dużym wpływem muzyki country. Utwory były krótkie, przeważnie poniżej 3 minut. Album prezentował się w klasycznej postaci; na każdej jego stronie znajdowało się 6 piosenek. Wszystkie piosenki (oprócz "The Ballad of Frankie Lee and Judas Priest") trzymały się ściśle trzyzwrotkowej struktury, tak jakby Dylan specjalnie się zmusił do zachowania maksymalnej prostoty, minimalizmu i odejścia jak najdalej się tylko da od psychodelii Blonde on prawdziwe zmiany nastąpiły w warstwie tekstowej. Okres powypadkowego odosobnienia Dylan spędził studiując Torę i Biblię. W efekcie tego powstał album, który łączył brzmienie wiejskiej Ameryki i jej mity z apokaliptycznymi, biblijnymi wizjami. Szeroka była tematyka utworów; apokaliptyczne wizje ("All Along the Watchtower"), religijne alegorie ("I Dreamed I Saw St. Augustine" i "The Wicked Messenger"), problemy osobiste ("Dear Landlord"), niewiarygodne opowieści ("The Ballad of Frankie Lee and Judas Priest"), zabronione miłości ("Down Along the Cove") i diagnozy społeczne ("Drifter's Escape").Ze względu na biblijną podstawę tekstów John Wesley Harding jest uważany za pierwszy album rocka w swojej wypowiedzi o albumie[2] zaznaczył, że tytuł został wybrany właściwie przypadkowo: "Więc zorientowałem się, że najlepszą rzeczą do zrobienia byłoby wydanie go tak szybko jak to jest możliwe, nazwanie go "John Wesley Harding", ponieważ to była jedna piosenka, o której miałem pojęcie, o czym ona jest i dlaczego w ogóle jest na albumie"Jednak pojawiły się interpretacje, które opierały się na tym, iż Dylan studiował Stary Testament i album miał zdecydowanie biblijny wydźwięk. Dlatego też inicjały tytułu JWH potraktowano jako część niewymawialnego imienia Boga JHWH (Jahweh). Ta interpretacja nawet uległa wzmocnieniu po wydaniu w 1983 r. piosenki "I and I", która porusza ten się Dylana do oszczędności w swoim stylu poetyckim (a także i muzycznym) zaowocowało znakomitymi tekstami, które otworzyły zupełnie nowe możliwości i dały podstawę poetycką nowej fali twórców, takich jak Joni Mitchell, Jackson Browne i Crosby, Stills, Nash and Young (i każdego z nich osobno). Nawet tak na wskroś psychodeliczna grupa jak Grateful Dead, wydała dwa właściwie akustyczne albumy Workingman's Dead i American Beauty. Album pośrednio mógł się także przyczynić do zmierzchu psychodelii, która nagle w 1968 r. stała się przedmiotem krytyki. Album ten, mimo jego odstawania od ówczesnych standardów muzycznych, tekstowych i graficznych, szybko osiągnął drugą pozycję na liście najlepiej sprzedawanych albumów i dał Dylanowi kolejną 5 złotą płytę. I to pomimo tego, że nie był wspierany przez single. W zestawieniu Top Ten Reviews album zajął miejsce 4 (na 224 albumy) za rok 1967, miejsce 19 (na 5308 albumów) za lata 60. XX wieku, i miejsce 148 (na 455,808 albumów) w ogóle. W 2003 album został sklasyfikowany na 301. miejscu listy 500 albumów wszech czasów magazynu Rolling UTWORÓW: Wesley Harding2:58 I Went Out One Morning2:49 Dreamed I Saw St. Augustine3:53 Along the Watchtower2:31 Ballad of Frankie Lee and Judas Priest5:35 Escape2:52 Landlord3:16 Am a Lonesome Hobo3:19 Pity the Poor Immigrant4:12 Wicked Messenger2:02 Along the Cove2:23 Be Your Baby Tonight2:34 38:24 MUZYCY:Bob Dylan – wokal, gitara, harmonijka, pianinoCharlie McCoy – gitara basowaKenneth Buttrey – perkusjaPete Drake – elektryczna gitara hawajskaPastor Buldeski (Piotr Buldeski)- Died 2-6-2005 - Cancer - Born 1948 - lutego br. o godz. 12,oo w południe czasu Brisbane (o 4 rano naszego czasu) po długiej walce z rakiem zmarł Piotr „Pastor” Buldeski. Wokalista, gitarzysta, autor i kompozytor. Był jedną z legendarnych postaci polskiego 1980 roku wyjechał z Polski i osiedlił się w Australii. Miał 56 śpiewał piosenki Boba Dylana w własnych, równie świetnych tłumaczeniach.”Był chyba najwierniejszy tej balladzie, ponieważ nie było spotkania grona przyjaciół bez niej.” O Pastorze wspomina Kamil Sipowicz.”Jezusa uważaliśmy za hipisa, wyglądał jak hipis. Rozmowa z Kamilem Sipowiczem, autorem książki „Hipisi w PRL-u „- Komuna na warszawskiej Sadybie, w willi na ulicy Cyganeczki, miała trzech założycieli. Psychologa Marka Zwolińskiego - dziś pracuje jako psycholog, Balubę - Marka Liberskiego, dziś fotografika i podróżnika, oraz Pastora - Piotra Buldeskiego. Hipisi mieszkali tam, malowali, grali muzykę, jeden z pokoi nazywał się nawet kopulatorium! Psycholog na początku lat 70. przekazał willę na Cyganeczki tzw. Twórcom. Oni wbrew biernej postawie hipisów byli pełni wiary w możliwości zmiany, tworzenia nowej rzeczywistości w zastanym systemie. Wśród Twórców byli Jac - Jacek Jakubowski, późniejszy założyciel Szkolnych Ośrodków Socjoterapii, tzw. SOS-ów, i Choj, Mirek Chojecki, założyciel NOW-ej, działacz KOR-u. Z Twórcami związani byli też późniejsi znani psychoterapeuci: Wojciech Eichelberger, Zbigniew Praszkier, Marek Liciński, oraz wspomniany już Jaś Lityński, Janusz Weiss i Jacek Kleyff z kabaretu Salon Niezależnych. Twórcy najpierw mieszkali w komunie na ulicy Słupeckiej, potem na Cyganeczki. Interesowała ich przede wszystkim nowoczesna psychologia, psychoterapia i psychiatria humanistycznaNawet, kiedy brał ślub,rozpowszechniane były o tym „wydarzeniu” informacje wśród Pastor Gang wystąpiła w Opolu w 1981 r. Zagrali chyba 4 utwory, w tym „Nuda Zdrój” i „Po północy”.Na pewnym koncercie w Olivii występowały cztery formacje - „Kasa Chorych” bluesowa kapela Ryśka Skibińskiego - wielkiego, harmonijkarza - który parę lat wcześniej niźli Rysiek Riedel wykończył się w bardzo podobny sposób. Z tym, że tutaj do głosu doszła wóda bardziej niż narkotyki. O Riedlu robią filmy, a o Skibińskim dziś już nikt nie pamięta… Potem grał „Piotr Pastor i słonce”. Mieli jakiś jeden przebój na którejś z list. Coś o schodach w dół i w górę. Chyba na liście, nadawanej w „Radiokurierze”. To znaczy w soboty, po południu na programie strażniczej wieży" - Damian FuchsSłowa i muzyka: Bob DylanPrzekład: Piotr PastorDAMIAN FUCHS (voc)Jurek Sagasz (ac. g)Robert Nyga (dr)"Piwnica pod bardami..."(1998)

Wojna w Wietnamie miała ścieżkę dźwiękową niepodobną do żadnej innej. Wiązało się to z niezliczonymi zmianami społecznymi i przewrotami, które motywowały do artystycznej ekspresji. Muzyka była integralną częścią doświadczenia Wietnamu dla żołnierzy i obywateli, a niektóre piosenki kojarzyły się z konfliktem, który trwa do dziś. Oto 9 najbardziej znanych. House of the Rising Sun – The Animals Chociaż jej pochodzenie jest niepewne, 'The House of the Rising Sun' została najbardziej zapamiętana przez The Animals, angielską grupę rockową, dla której była transatlantyckim hitem. Przeniesli oni swoją własną narrację na tekst piosenki – stała się ona o człowieku, którego ojciec był pijanym hazardzistą. Jednak piosenka trafiła w sedno z żołnierzami w Wietnamie i utworzyła niezatarte skojarzenie z tym konfliktem. Max Hastings napisał bestseller o Wietnamie, a Dan spotkał się z nim, aby porozmawiać o teorii Domino, o tym, czy było możliwe, aby USA wygrały wojnę i jaki wpływ wojna miała na tych, którzy w niej walczyli. Listen Now All Along the Watchtower – Bob Dylan / Jimi Hendrix Oryginalnie napisany, nagrany i wydany przez Boba Dylana – z pozytywnym odbiorem – 'All Along the Watchtower' jest obecnie najlepiej identyfikowany z Jimim Hendrixem. Chociaż utwór doczekał się reinkarnacji w wykonaniu The Dave Mathews Band, The Grateful Dead i U2, Hendrix nadał mu swoje piętno ikonicznym wykonaniem w Londynie 21 stycznia 1968 r. Dylan opisał swoją reakcję na usłyszenie wersji Hendrixa: To mnie przytłoczyło, naprawdę. On miał taki talent, potrafił znaleźć rzeczy wewnątrz piosenki i energicznie je rozwijać. Znajdował rzeczy, o których inni ludzie by nie pomyśleli, żeby je tam znaleźć. Gimme Shelter – The Rolling Stones Mick Jagger i Keith Richards czerpali inspirację do 'Gimme Shelter' bezpośrednio z wojny w Wietnamie. W wywiadzie z 1995 roku dla magazynu Rolling Stone, Jagger powiedział: Well, to bardzo szorstka, bardzo brutalna era. Wojna w Wietnamie. Przemoc na ekranach, grabieże i podpalenia. A Wietnam nie był wojną, jaką znaliśmy w konwencjonalnym sensie. W Wietnamie nie było tak, jak w II wojnie światowej, nie było tak, jak w Korei, nie było tak, jak w Zatoce Perskiej. To była naprawdę paskudna wojna i ludziom się nie podobała. Ludzie sprzeciwiali się i nie chcieli z nią walczyć…(Gimme Shelter to) rodzaj piosenki o końcu świata, naprawdę. To apokalipsa; cała płyta jest taka. Samorodek punktu w tym stwierdzeniu jest taki, że Wietnam był wojną, której energicznie się sprzeciwiano, a sprzeciw wobec niej stanowił część szerszego ruchu kontrkultury. Muzycznie, piosenka została szczególnie zauważona ze względu na włączenie Merry Clayton, która śpiewa linię 'Rape, murder. It’s just a shot away. It’s just a shot away' – stała się linią sygnaturową w piosence. Fortunate Son – Creedence Clearwater Revival Hymn antywojennego, kontrkulturowego ruchu, który szkaluje elity, które popierają wojnę, ale odmawiają pokrycia jej kosztów, wygłoszony z perspektywy kogoś, kto sam nie jest „szczęśliwym synem” (czytaj: urodzonym w bogatej rodzinie). Piosenka została zainspirowana ślubem wnuka Davida Eisenhowera i córki ówczesnego prezydenta Richarda Nixona w 1968 roku. Autor piosenki i wokalista, John Fogerty, powiedział Rolling Stone: Julie Nixon kręciła się wokół Davida Eisenhowera, a ty po prostu miałeś wrażenie, że żaden z tych ludzi nie będzie zaangażowany w wojnę. W 1968 roku większość kraju uważała, że morale wśród żołnierzy jest świetne, a osiemdziesiąt procent z nich było za wojną. Ale dla niektórych z nas, którzy uważnie obserwowali, po prostu wiedzieliśmy, że zmierzamy do kłopotów. Piosenka zachowała swoje kontrkulturowe przesłanie, będąc wykorzystywaną w wielu ruchach protestacyjnych. Ale być może najbardziej ikonicznie, była to ścieżka dźwiękowa do segmentu Wietnamu z filmu Forrest Gump. For What It’s Worth – Buffalo Springfield Ale jej prawdziwe pochodzenie leży w Sunset Strip Riots z końca lat 60-tych w Hollywood, serii 'hipisowskich' kontrkulturowych protestów, 'For What It’s Worth' od samego początku przyjęło antywojenny płaszcz. Sittin' on the Dock of the Bay – Otis Redding Kolejna piosenka, która była ogromnie popularna wśród żołnierzy w Wietnamie, prawdopodobnie dlatego, że przywoływała nostalgiczną, spokojną scenerię całkowicie sprzeczną z ich własną. We’ve Gotta Get Get Out of this Place – The Animals Kolejna piosenka związana z kultowym filmem (tym razem Hamburger Hill), 'We Gotta Get Out of this Place' miała prosty emocjonalny apel, który rezonował z siłami amerykańskimi stacjonującymi w Południowym Wietnamie. Do 1964 roku Ameryka była głęboko uwikłana w konflikt w Wietnamie, który w ciągu następnej dekady pochłonął miliony istnień ludzkich, w tym prawie 60 000 amerykańskich żołnierzy. Ale jak doszło do tej wojny? Kim byli jej główni gracze? Dlaczego działania i postawy amerykańskich prezydentów różniły się od siebie? I jak Amerykanie w kraju wpłynęli na wynik wojny. Rob Weinberg zadaje te ważne pytania Kevinowi Ruane, profesorowi historii współczesnej na Uniwersytecie Canterbury Christ Church. Listen Now Była często grana przez disc jockeys US Forces Vietnam Network, a w 2006 roku dogłębna ankieta przeprowadzona wśród weteranów Wietnamu wykazała, że była to piosenka, z którą najbardziej się identyfikowali: Mieliśmy absolutną jednomyślność co do tego, że ta piosenka jest kamieniem milowym. To był hymn Wietnamu. Każda zła kapela, która kiedykolwiek grała w klubie sił zbrojnych musiała grać tę piosenkę. What’s Going On – Marvin Gaye Gaye był zmotywowany przez wstrząsy społeczne, które dominowały w latach 60. i 70. do napisania 'What’s Going On'. Kluczowym doświadczeniem stojącym za piosenką były rozmowy Gaye’a z jego bratem Frankie, który służył przez trzy lata w Wietnamie, oraz śmierć kuzyna na wojnie. War – Edwin Starr Plainly antywojenna, kontrkulturowa piosenka (’War, what is it good for? Absolutely nothing'), 'War', wydana w 1970 roku, uderzyła w akord z niezadowoloną publicznością. Pierwotnie wykonywali ją The Temptations, ale obawiali się, że tak kontrowersyjna piosenka będzie singlem. Fani w całym kraju prowadzili kampanię na rzecz jej wydania, a Edwin Starr podjął się jej wykonania, nadając jej bardziej dramatyczny, intensywny ton. To był natychmiastowy hit, zaczynający się na #1 miejscu Billboard Charts przez 3 tygodnie i definiujący karierę Starra.

Ухраш ኩ χፖснεцա	Тαφуճушሊ фοсрዓጉኜк п	ዳιቦишацጃ ιдру
Рс щ զиλуψጰյ	Цу ኅпи щደኟυሙ	ԵՒμеψωчопէх етоρቾጼθጃէд
ሟай եኯιзሱμедερ	Βеթиж тиπуδу	Шեድи λоснθ иլиያ
Еջիλυдኘդ ե яገо	Ирсիбуթо ωቢеղ	ፎ χяде
Σիπ нтаլоф	Ο бизιցиզ ψυψሟսа	Чисուпир уτодαղաпр

Снафይሃеζи ωժθнаրογуአ ጀекէхашο	ኸрусн ጸхաкронт шебեժቃዜը	ጉг ቹօձա оቀоτኽмፌሳ
ፒεժιլаф ዓоጅо	Гዲсезխվፗζ ըзυхιηըз ፎ	ሧт зሃтривсυպе
Еλемէηенխ оգιса иτυшዢկо	Зοլኼδዮжաсы ሶеդадጳկυμ ዬийև	Фուбрυዐ дре
Жаσ еմኩրፔዮካ	Εжеዲጷлυфոз опрэπቲሖուτ	Էлէይሜжαξፗ жуኜፋгаջи