Uzależnienie od gier komputerowych – objawy, przyczyny, leczenie i skutki Uzależnienie od gier komputerowych i komputera to w Polsce stosunkowo nowe zjawisko. Jeszcze kilkanaście lat temu ograniczony dostęp do komputera i internetu skutecznie zapobiegał przypadkom uzależnień. Wraz z rozwojem technologii i oferowaniem alternatywnych sposobów spędzania wolnego czasu pojawił się problem nałogu związanego z grami komputerowymi. Coraz częściej w uzależnienia popadają również dzieci, co jest niepokojącym trendem. Pomoc uzależnionym i wyjście z nałogu jest możliwe, konieczne jest jednak poznanie choroby. Na czym zatem polega i czym grozi uzależnienie? Co to jest nałóg? Jak i gdzie leczyć uzależnienie od gier komputerowych? CZYM JEST UZALEŻNIENIE OD KOMPUTERA I GIER KOMPUTEROWYCH? Uzależnienie od gier komputerowych i wideo jest chorobą, znalazło się na liście Międzynarodowej Statystycznej Klasyfikacji Chorób i Problemów Zdrowotnych ICD-10, stanowi zaburzenie nawyków. Zgodnie z definicją rozumiane jest jako patologiczne używanie komputera i gier komputerowych, które prowadzi do uzależnienia fizycznego i psychicznego. Jest to rodzaj uzależnienia behawioralnego wynikającego z wielokrotnego powtarzania danej czynności, której celem jest uzyskanie pozytywnych stanów emocjonalnych tj. przyjemność, zadowolenie, euforia, ulga czy poczucie zaspokojenia. Uzależnieniu od komputera towarzyszy zespół mechanizmów obronnych (racjonalizacji, wyparcia, zaprzeczania), które skutecznie blokują i zniekształcają obraz problemu. Można wyróżnić fazy uzależnienia od gier komputerowych. Pierwszą z nich jest rozpoczęcie grania w gry komputerowe i wideo, które wiąże się z odczuwaniem przyjemności i satysfakcji. Na tym etapie zachowania są jeszcze kontrolowane, a czas poświęcany na granie racjonalny. Kolejnym krokiem jest proces stopniowego uzależnienia, gracz coraz więcej czasu spędza na granie w gry komputerowe i wideo. Częste powtarzanie czynności powoduje stopniowe rozwijanie się uzależnienia, w konsekwencji doprowadzając do fazy destrukcji i silnego nałogu. Na tym etapie pozostałe aktywności takie jak sen, odpoczynek, praca, nauka czy spożywanie posiłków ograniczane są do minimum, uzależniony staje się więźniem gier komputerowych lub sieciowych. OBJAWY UZALEŻNIENIA OD GIER KOMPUTEROWYCH Uzależnienie od gier komputerowych, podobnie jak w sytuacji innych nałogów, trudno zauważyć. W początkowej fazie korzystanie z konsoli czy komputera niczym się nie różni od społecznie akceptowanego wzorca zachowania. Jednak wraz z rozwojem nałogu pojawić się mogą niepokojące symptomy, które mogą świadczyć o uzależnieniu. Jak zatem rozpoznać nałóg? Jak objawia się uzależnienie? O uzależnieniu od gier komputerowych można mówić, w sytuacji kiedy: – czas spędzany na gry dominuje nad codziennymi aktywnościami, ograniczane są kontakty interpersonalne, nauka, praca, jedzenie i sen, – utrudnienie lub brak możliwości zagrania w gry wiąże się z pojawieniem się rozdrażnienia, złego samopoczucia, apatii, a nawet agresji, – pojawia się nadpobudliwość, zaburzenia lękowe, zmiany nastroju, – uzależniony izoluje się od znajomych i rodziny, a relacje wirtualne stają się ważniejsze, – pojawiają się problemy z koncentracją, zasypianiem i bezsennością, – towarzyszą natrętne myśli o grze, pojawia się potrzeba, przymus wykonywania czynności związanych z graniem w gry, – osoba przeznacza znaczne kwoty pieniędzy na nowe gry lub akcesoria, co odbija się na budżecie. Warto również przeprowadzić test i zadać sobie podstawowe pytania: czy mam problem ze skupieniem uwagi na innych czynnościach niż granie w gry strategiczne lub inne na konsoli, komputerze lub telefonie? Czy gram codziennie? Czy na gry poświęcam minimum 3 godziny? Czy jest ona sposobem na rozładowanie emocji? Czy zaniedbuję swoje obowiązki? Pytania ułatwią znalezienie odpowiedzi na kluczową kwestię: czy jestem uzależniony od gier? LECZENIE UZALEŻNIENIA OD GIER KOMPUTEROWYCH Leczenie uzależnienia od komputera i gier komputerowych, podobnie jak w przypadku innych nałogów, jest bardzo trudne i długotrwałe. Aby przeprowadzenie terapii odwykowej mogło zakończyć się sukcesem kluczowe jest uświadomienie przez uzależnionego, że potrzebuje pomocy i ma problem z nałogowym graniem oraz dobrowolne poddanie się leczeniu. Zazwyczaj jest to etap najtrudniejszy, ponieważ działanie mechanizmów obronnych w postaci racjonalizacji, zaprzeczania i wyparcia utrudnia zauważenie nałogu, myśli takie są wypierane ze świadomości. Dlatego też konieczne jest wsparcie rodziny i najbliższych osób w zrozumieniu problemu i przekonaniu o potrzebie pomocy. Alternatywą jest skierowanie uzależnionego na przymusową terapię odwykową, jednak zazwyczaj charakteryzują się one mniejszą skutecznością. Spowodowane jest to faktem, że chory nie będzie wyrażał chęci współpracy, przez co podejmowane działania będą mniej efektywne. Następnym etapem jest zgłoszenie się do specjalisty lub ośrodka odwykowego i podjęcie leczenia. W tym wypadku dąży się do zaprzestania patologicznego grania w gry na komputerze lub konsoli, (w tym również korzystanie z komputera i internetu w celu grania w gry online) oraz podjęcia odpowiedniej psychoterapii. W niektórych przypadkach poza prowadzeniem terapii psychologicznej (indywidualnej lub grupowej), która ma na celu uświadomienie osobie mechanizmów uzależnienia, możliwych przyczyn i skutków, sposobów radzenia sobie z nałogiem, jest także konieczność włączenia środków farmakologicznych. UZALEŻNIENIA OD GIER KOMPUTEROWYCH U DZIECI Postęp technologiczny spowodował, że dzieci coraz częściej spędzają czas w domu przy gadżetach (telefonach, smartfonach, tabletach, konsolach czy komputerach). Warto jednak pamiętać, ze o ile racjonalne korzystanie z najnowszych technologii nie jest złe, to od uzależnienia dzieli młodych ludzi cienka linia. Producenci dbają, aby gry komputerowe były coraz bardziej atrakcyjne. Dlatego co roku proponowane są nowsze wersje gier, które kuszą grafiką, nowymi możliwościami, a przy tym są bardziej wciągające. Młodzi ludzie, szczególnie dzieci, są bardzo podatne na uzależnienie od wszelkich nowości. Co zatem robić, aby dziecko nie padło ofiarą uzależnienia? Korzystanie z gier komputerowych, komputera i internetu powinno być czasowo ograniczane i kontrolowana przez rodziców. Niewłaściwe jest również wyposażanie pokoju nastolatka w telewizję i laptopa, ponieważ długotrwałe korzystanie z nich może stać się źródłem problemu. SKUTKI UZALEŻNIENIA OD GIER KOMPUTEROWYCH Uzależnienie od gier komputerowych, podobnie jak inne rodzaje nałogów, destrukcyjnie wpływa na wszystkie sfery życia uzależnionego. Podstawowym skutkiem jest wycofywanie się z relacji z rówieśnikami i otoczeniem, izolacja od najbliższych i koncentracja na zdobywaniu kolejnych umiejętności i osiąganiu lepszych wyników w grach. Prowadzi to do sytuacji, w której osoba uzależniona, niezależnie czy jest to dorosły lub dziecko, zaczyna niejako żyć w świecie wirtualnym, odcinając się od rzeczywistości. Utrata poczucia czasu jest skutkiem spędzania godzin, a nawet tygodni przed komputerem. Uzależniony zaniedbuje swoje obowiązki, dlatego pojawiają się problemy w szkole, domu i w relacjach interpersonalnych. W zaawansowanej fazie uzależnienia cała aktywność związana jest z nałogiem, osoby zapominają o higienie osobistej, odpoczynku, spożywaniu pokarmów i nawadnianiu organizmu, co może doprowadzić nawet do wyniszczenia organizmu nałogowego gracza. Permanentne granie na komputerze, konsoli czy korzystanie z internetu skutkuje konsekwencjami zdrowotnymi. Pojawiają się problemy ze wzrokiem, bóle kręgosłupa, sztywność karku, drętwienie stóp i dłoni, zaburzenie odżywiania skutkuje również problemami z wypróżnianiem. Dodatkowo występują trudności z koncentracją, zapamiętywaniem, osoby stają się rozkojarzone i mają problemy w odnalezieniu się w społeczeństwie. Wraz z rozwojem uzależnienia i wkraczania w kolejne jego fazy następuje całkowita degradacja życia uzależnionego człowieka. Badania nad uzależnieniem od gier komputerowych ciągle trwają, celem ich jest wnikliwe poznanie problemu. Konieczne jest jednak prowadzenie działalności edukacyjnej i informacyjnej na temat mechanizmów, objawów i skutków uzależnień. Statystyki są alarmujące, ponieważ odnotowuje się coraz więcej przypadków uzależnień od gier komputerowych. Co istotne, problem pojawia się nie tylko u dorosłych, ale również u nastolatków i młodzieży. Konieczna jest zatem profilaktyka i zapobieganie uzależnieniom. Warto podkreślić, ze nałóg związany z grami może mieć różną postać, uzależnić się można od gier komputerowych, na konsoli, na telefonie, ale również od gier losowych czy liczbowych.

Poznaj naszą ofertę Uzależnienie od komputera wśród dorosłych i dzieci Uzależnienie od komputera i internetu to jedno z uzależnień behawioralnych. Niosą ze sobą coraz większe zagrożenie, nabierające na sile wraz z postępem technologicznym i łatwym dostępem do elektroniki. Przyczyniają się do niego również gry komputerowe, które wbrew pozorom powodują uzależnienie także u osób dorosłych. Nowoczesne urządzenia są dzisiaj oczywiście niezbędne w pracy czy nauce, jednak problem pojawia się, gdy osoba zaczyna odczuwać silną i nieprzerwaną potrzebę dostępu do sieci i komputera. To w efekcie wpływa na samopoczucie, wycofanie się z dotychczasowego życia społecznego, a nawet na pojawienie się lęków i agresji. Objawy uzależnienia od komputera Objawy i skutki nałogu u dziecka uzależnionego mogą się różnić od symptomów u osób dorosłych. W drugim przypadku może to być na przykład erotomania internetowa, która objawia się między innymi przebywaniem na czatach o tematyce erotycznej czy częste oglądanie treści pornograficznych. Pierwszym symptomem u uzależnionego dziecka z pewnością jest ograniczenie kontaktów z rówieśnikami, problemy w szkole czy wybuchy gniewu. Jednym z podtypów uzależnienia od komputera jest socjomania internetowa. Można rozpoznać ją po silnej potrzebie utrzymania kontaktu z osobami ze świata wirtualnego lub korzystania z różnych inicjatyw internetowych. Może to być hazard lub granie w gry sieciowe. Uzależnienie od gier komputerowych związane jest także z konkurencyjnością i wygrywaniem, które także może stać się nałogiem. Coraz częściej wśród osób uzależnionych można zaobserwować również patologiczne korzystanie z mediów społecznościowych, które polega między innymi na odczuwaniu silnej potrzeby śledzenia znajomych osób lub influencerów. To dotyka przede wszystkim dzieci i nastolatków, jednak może dotknąć również dorosłych. Skutki uzależnienia od Internetu i komputera Uzależnienia behawioralne w swoich konsekwencjach niewiele różnią się od nałogu narkotykowego czy alkoholowego. Utrata kontroli nad swoimi zachowaniami może skutkować gwałtownymi zmianami zachowań, trudnościami w nawiązywaniu i utrzymywaniu relacji czy utratą granicy pomiędzy światem realnym, a wirtualnym. Zwykle wiąże się z tym również pogorszenie się pamięci i koncentracji, zaniedbywanie obowiązków szkolnych i zawodowych, często również i depresja. Jeśli chodzi o skutki fizjologiczne nałogowego korzystania z komputera, mogą one mieć bezpośredni wpływ na zdrowie osoby uzależnionej. Pojawiają się bóle oczu, pogorszenie wzroku, bóle kręgosłupa, migrena, a czasami nawet padaczka ekranowa. Leczenie uzależnienia od komputera Leczenie uzależnienia od komputera i Internetu przebiega podobnie do leczenia uzależnień innego typu. Na początku osoba chora musi stać się świadoma swojego problemu, a następnie podjąć terapię, podczas której od nowa będzie uczyć się korzystania z sieci i urządzeń elektronicznych. Poznaje również swoje mocne strony i doskonali umiejętności społeczne, dowiaduje się, jak prawidłowo rozwiązywać problemy pojawiające się w realnym świecie. Ustalenie szczegółowego planu dnia, z uwzględnieniem dostępu do komputera, również jest bardzo potrzebne i pozwoli złapać równowagę między innymi zadaniami w realnym świecie. Korzystanie z internetu często nie może być całkowicie ograniczone, ze względu na pracę czy szkołę uzależnionej osoby. Dlatego też spędzana przy komputerze rama czasowa musi być wystarczająca do wypełnienia obowiązków, jednak powinna wciąż być kontrolą. Pomóż sobie, walcz o swoje zdrowie. Zadbaj o siebie, Twoich przyjaciół i rodzinę.

Komputeryzacja miała sprawić, że nasze życie będzie prostsze, będziemy mieli więcej czasu na przyjemności. I w sumie tak jest, tylko w dobie ogólnodostępnych komputerów i gier łatwo się wciągnąć w nowe uzależnienie pod postacią uzależnienia od gier komputerowych. Sprawdź, kiedy przyjemność przeradza się w manię i jak w walce z chorobą może pomóc psychoterapeuta. Czym jest uzależnienie od gier komputerowych? Osoba uzależniona od gier jest zainteresowana tylko tą aktywnością, nic innego jej nie interesuje. Nowe znajomości są zawiązywane jedynie pomiędzy graczami, z czasem uzależnienie odbija się na psychice i zdrowiu fizycznym osoby chorej. Uzależnienie od gier komputerowych rozwija się w kilku fazach. Pierwsza z nich to kontrolowanie czasu spędzanego przed komputerem. Po pewnym czasie osoba uzależniona zaczyna wciągać się w grę, a inne zainteresowania schodzą na dalszy plan. W następnym etapie gracz jest tak wciągnięty w wirtualną rzeczywistość, że staje się jej więźniem. Stara się poświęcić jak najwięcej czasu na grę, a jak najmniej na inne życiowe potrzeby, typu: sen, jedzenie, czy nawet praca. Jak rozpoznać uzależnienie od gier komputerowych? Pierwsze objawy wpadania w uzależnienie to zbyt duża ilość czasu poświęcana na gry komputerowe. Z czasem wirtualny świat tak nas wciąga, że ograniczamy spotkania z przyjaciółmi, znajomymi, nie możemy znaleźć wolnej chwili na naukę, czy inne zainteresowania. Chcemy wygospodarować jak najwięcej czasu na grę kosztem niewyspania się, ograniczeniem czasu na jedzenie, czy ulubione do tej pory hobby. Gdy zauważymy, że już jesteśmy uzależnieni i chcemy ograniczyć ilość czasu spędzanego przy grze, wtedy odczuwamy rozdrażnienie, złość, możemy być agresywni, a także apatyczni, mamy złe samopoczucie. Z czasem może pojawić się nawet depresja. Skutki uzależnienia Uzależnienie od gier komputerowych odbija się również na zdrowiu i równowadze psychicznej. Osoba uzależniona ma zmienne nastroje, problemy z koncentracją, jest nadpobudliwa, a także często będzie skarżyć się na problemy z zasypianiem, czy bezsennością. Oprócz tego w takich przypadkach często pojawiają się zaburzenia lękowe. Ogólnie cały ich świat kręci się wokół gry, zapominają o wszystkich innych rzeczach, które dzieją się poza ekranem, więzi pomiędzy graczami stają się ważniejsze, niż rodzina i najbliżsi. Uzależnienie odbiera im rozsądne myślenie, coraz więcej pieniędzy wydają na gry i elementy wyposażenia postaci. Leczenie uzależnienia od gier komputerowych Uzależnienie od gier komputerowych jest szczególnie niebezpieczne u dzieci. Uzależnienie to powoduje brak nabywania umiejętności samokontroli, ograniczenie wyobraźni oraz kreatywności, znacząco obniża samoocenę, zaburza tworzenie umiejętności społecznych, powoduje zaburzenia emocjonalne, a także wiele innych nieprawidłowości. Grając w gry komputerowe, dzieci nie nauczą się utrzymywać relacji z rówieśnikami, będą miały problemy w nawiązywaniu przyjaźni i nie będą potrafiły działać w grupie. Uzależnieni nie są nauczeni cierpliwości, wszystko chcą otrzymać natychmiast, ich próg gniewu jest znacząco obniżony. Pomoc dzieciom Dzieci uzależnione mogą wykazywać brak empatii, stają się egocentrykami skupionymi tylko na sobie. Uzależnienie od gier komputerowych powoduje wiele innych negatywnych skutków, które znacząco utrudniają życie w społeczeństwie. W wyjściu z uzależnienia może pomóc terapia psychologiczna. Pierwszym krokiem leczenia uzależnienia od gier komputerowych powinna być konsultacja u psychologa. Wyjście z uzależnienia ułatwi dobry psychoterapeuta, który dzięki odpowiedniej terapii uzależnień pomoże odzyskać wiarę w siebie, radość z życia i odnowienie relacji oraz więzi z najbliższymi. Jednak pamiętajmy, że najwięcej pracy leży po stronie osoby uzależnionej, musi być ona świadoma swojego problemu i wykazywać chęć wyjścia z uzależnienia.

Uzależnienie od gier komputerowych – co robić? Nowe technologie przynoszą nam fantastyczne rozwiązania, ale także nowe problemy i zagrożenia. Jednym z podstawowych problemów jest uzależnienie od gier komputerowych. Sytuacja jest problematyczna, bo samo zjawisko jest nowe, a świat gier dynamicznie się rozwija. Jednak, na podstawie wiedzy o innych uzależnieniach i ogólnej wiedzy psychologicznej, możemy przyjrzeć się temu potencjalnemu zaburzeniu i znaleźć skuteczne rozwiązania. Zapisz się na bezpłatną konsultację psychologiczną Czy można uzależnić się od gier komputerowych? W obecnych czasach można grać na komputerach, tabletach, konsolach, smartfonach, właściwie nada się wszystko, co ma ekran. Gry są wszędzie – nawet portale społecznościowe, udostępniają możliwość grania i porównywania swoich osiągnięć ze znajomymi. Oficjalna definicja uzależnienia od gier wideo różni się w zależności od organizacji ją tworzącej. Nic w tym dziwnego, biorąc pod uwagę jak nowe i dynamicznie rozwijające się jest to zjawisko. Podobnie jak w przypadku wszystkich nałogów, rozważając możliwość uzależnienia od gier, ważne jest, aby nie brać pod uwagę tylko ilości czasu spędzonego na graniu, ale także funkcję, jaką ono spełnia w życiu. Granie w gry, jeżeli jest tylko jednym z szeregu zajęć rekreacyjnych, może być zupełnie nieszkodliwe. Uzależnienie od gier lub ich nadużywanie jest najczęściej obserwowane u użytkowników gier wieloosobowych. Takie gry oferują graczom wiele atrakcji – są interaktywne, społecznościowe, rywalizacyjne i odbywają się w czasie rzeczywistym. Przez to, że twórcy gry robią wszystko, aby jak najmniej opłacało się grę przerwać, gry takie są bardziej uzależniające. W rezultacie mają także większy negatywny wpływ na zdrowie fizyczne, nawyki dotyczące snu oraz wyniki w nauce i pracy. W którym momencie granie staje się problemem? Kiedy gra staje się głównym sposobem radzenia sobie w życiu, w wyniku czego inne ważne obszary życia są zaniedbywane lub zakłócane – wtedy mamy do czynienia z prawdziwym problemem. Jednym z głównych powodów, dla których gry są uzależniające, jest to, że… specjalnie są tak zaprojektowane. Projektanci gier komputerowych szukają sposobów, aby jak najwięcej osób grało w ich gry. Osiągają to, sprawiając, że gra jest wystarczająco trudna, aby wracać po więcej, ale nie tak mocno, że gracz się poddaje. Innymi słowy, sukces gracza często wydaje się być nieco poza jego zasięgiem. Pod tym względem uzależnienie od gier wideo jest bardzo podobne do innego, bardziej znanego nam zaburzenia: uzależnienia od hazardu. Oczywiście nie każdy, kto dużo gra, ma problem z grami. Oskarżanie o uzależnienie osób, które mogą być po prostu entuzjastami gier jest szkodliwe. Uzależnienie od gier komputerowych to kompulsywne lub niekontrolowane korzystanie z gier w sposób, który powoduje problemy w innych dziedzinach życia danej osoby. Uzależnienie od gier, często uważane za formę uzależnienia od komputera lub Internetu, jest coraz większym problemem dla rodziców, ponieważ gry stają się coraz bardziej powszechne i często są skierowane do dzieci (nawet tych najmłodszych). Oznaki uzależnienia od gier komputerowych Zgodnie z kryteriami sugerowanymi przez środowiska psychologiczne w kwestii uzależnienia od gier komputerowych oraz ogólnymi objawami uzależnienia, należy być ostrożnym, jeżeli zauważysz poniższe objawy: ciągłe zaabsorbowanie myślami o graniu,złe samopoczucie w czasie, w którym nie można grać,potrzeba spędzania coraz więcej czasu grając, aby czuć się dobrze,nieumiejętność odmówienia sobie gry,porzucenie innych hobby i form relaksu,nadmierna ilość grania przekłada się na problemy w innych obszarach życia (np. na pracy),dalsze zaangażowanie w gry mimo pojawienia się w/w problemówokłamywanie bliskich osób o tym, ile czasu spędza się na grach,granie jako reakcja na stres i negatywne emocje. Uzależnienie od gier komputerowych jest podobne do innych uzależnień pod względem ilości czasu spędzonego na graniu, silnego emocjonalnego przywiązania do danej czynności i trudności społecznych doświadczanych przez osoby uzależnione od gier. Podobnie jak w przypadku innych nałogów, osoby uzależnione od gier zajmują się grą, co zakłóca pracę, życie rodzinne i inne dziedziny życia. Czy moje dziecko jest uzależnione od gier? Jeśli jesteś rodzicem i martwisz się, ile czasu Twoje dziecko spędza na grach, najpierw zobacz, jak dobrze sobie radzi w szkole i czy nie osłabiły się jego kontakty przyjaciółmi. Dobre oceny i dobre relacje z rówieśnikami i rodziną to oznaki, że gry (przynajmniej na razie) nie stanowią palącego problemu. Im młodsze dzieci zaczynają grać w gry wideo, tym większe jest prawdopodobieństwo, że rozwiną się u nich zachowania podobne do uzależnienia. Po pierwsze, uzależnienie od gier nie jest zależne od określonego systemu ani nawet od spędzanego na grach czasu. Godzina dziennie grania na smartfonie, tablecie, konsoli lub komputerze jest wystarczająca, aby rozwinęło się uzależnienie. Po drugie, Twoje dziecko może być w stanie grać w gry godzinami i nie popaść w uzależnienie. Uzależnienie od gier komputerowych nie jest zarezerwowane dla wyrzutków – choć taki panuje stereotyp. To uzależnienie może przytrafić się każdemu. Krótko mówiąc, uzależnienie od gier nie jest wyznaczane przez obiektywne przesłanki – takie jak ilość godzin poświęcona na grę – ale przez psychologiczne i społeczne efekty jakie wywołuje. Twoje dziecko może być uzależnione od gier wideo, jeśli wykazują następujące objawy: nieustannie rozmawia o grach i nie wykazuje takiego zainteresowania innymi tematami,gdyby tylko było to możliwe, grałoby przez długi czas każdego dnia,stanowczo i negatywnie reaguje, gdy usłyszy o tym, że gra za dużo (w skrajnych przypadkach reakcje mogą być nawet agresywne)złości się lub smuci w momencie konieczności zakończenia gry,jest w stanie poświęcić inne potrzeby (np. snu) na rzecz gry,ukrywa lub kłamie na temat ilości czasu spędzonego na grach,wydaje się zatroskane, przygnębione lub samotne. Negatywne skutki nadmiernego grania Podobnie jak w przypadku każdego innego uzależnienia, uzależnienie od gier można rozpoznać po pewnych „znakach ostrzegawczych”. Ważne jest, aby wiedzieć, jak rozpoznać te znaki, jeśli Ty lub ktoś, na kim Ci zależy, jest zapalonym graczem. Objawy te mogą być zarówno emocjonalne, jak i fizyczne. Niektóre z emocjonalnych oznak lub objawów uzależnienia od gier wideo obejmują: uczucie niepokoju lub drażliwości, gdy nie można grać,zaabsorbowanie myślami o poprzedniej aktywności online lub oczekiwaniem na następną sesję grania,okłamywanie znajomych lub członków rodziny na temat czasu spędzonego na graniu,izolacja od innych, aby spędzać więcej czasu na grach. Uzależnienie od telefonu: objawy i sposoby pomocy Niektóre z fizycznych oznak lub objawów uzależnienia od gier wideo obejmują: zmęczenie,migreny spowodowane intensywną koncentracją lub zmęczeniem oczu,zespół cieśni nadgarstka,pogorszenie dbania o siebie (w tym higieny osobistej i aktywności fizycznej),pogorszenie stanu oczu (np. zespół suchego oka),problemy ortopedyczne i bóle kręgosłupa związane z długim pozostawaniem w pozycji siedzącej,zwiększone ryzyko napadów padaczkowych. Większość wymienionych powyżej objawów ma krótkotrwałe skutki, mogą one prowadzić do poważniejszych długoterminowych konsekwencji, jeśli nie zostaną odpowiednio rozwiązane. Na przykład osoba uzależniona od gier, może często robić to koszem snu lub spożywania odpowiednich posiłków. Chociaż krótkoterminowe skutki tego mogą obejmować głód i zmęczenie, może ostatecznie doprowadzić do zaburzeń snu lub problemów związanych z dietą. Podobnie ci, którzy izolują się od innych, aby grać w gry, mogą przegapić wydarzenia rodzinne, wyjścia z przyjaciółmi lub inne wydarzenia. Jeśli będzie to powtarzać się przez długi czas, uzależnieni mogą stracić wsparcie w najbliższym otoczeniu. Inne długoterminowe skutki uzależnienia od gier wideo, które należy wziąć pod uwagę, to konsekwencje finansowe, naukowe i zawodowe. Gry i sprzęt potrzebny do nich mogą być bardzo drogie. Gry są oczywiście również bardzo czasochłonne, pozostawiając uzależnionym graczom mniej czasu na skupienie się na edukacji lub karierze. Sposoby radzenia sobie z uzależnieniem od gier komputerowych Uzyskaj pomoc od swojego lekarza lub terapeuty – lub pediatry Twojego dziecka, jeśli osoba, o którą się martwisz jest małoletnia – gdy tylko uznasz, granie wymyka się spod kontroli. Pamiętaj, że wczesna reakcja zwiększa szansę na szybsze i łatwiejsze wyjście z problematycznego położenia. Spróbuj zrozumieć, dlaczego grasz Jeżeli jesteś dorosły i czujesz, że być może nadmiernie angażujesz się w gry komputerowo, spróbuj zacząć od uczciwej obserwacji siebie. W jakich momentach grasz? Jak długo? Zastanów się, czy nie uciekasz od czegoś, czego bardzo nie chcesz robić, lub o czym nie chcesz myśleć. A może w grach odnajdujesz coś, czego brakuje Ci w codziennym życiu? Spróbuj poznać wzory swojego zachowania, żeby lepiej zrozumieć istotę problemu i łatwiej go przełamać. Znajdź zastępstwo Najlepszym rozwiązaniem, jest znalezieniem „bardziej zdrowego” hobby, którym będziesz mógł zastąpić granie. W przeciwnym razie, jeśli będziesz się po prostu nudzić, będziesz bardziej skłonny do wrócenia do gry. Pamiętaj jednak, że musi być to zajęcie, które naprawdę sprawia Ci wiele przyjemności. Nie oszukuj się i nie mów sobie, że zamiast grania będziesz czytał, jeżeli czytanie nigdy Cię nie pociągało. Do dyspozycji masz mnóstwo rozwiązań, które można robić samemu lub w grupach, na przykład: aktywności sportowe – od spacerów i jogi, po taniec lub sztuki walki,czytanie i oglądanie filmów,nauka nowych umiejętności – np. języka obcego,aktywność kreatywna – nauka gry na instrumencie, malowanie, fotografia czy grafika komputerowa,zaangażowanie w wolontariat,zupełnie nowa umiejętność – np. szycie, garncarstwo lub odnawianie starych mebli. Jeśli żadna z tych opcji jeszcze Cię nie porwała – nie martw się. Już samo popróbowanie nowych rzeczy świetnie odciąga uwagę od starych nawyków. Znajdź wsparcie Nie ma potrzeby, abyś radził sobie samemu. Porozmawiaj o swoim problemie z partnerem, kimś z rodziny albo zaufanym przyjacielem. Na pewno chętnie wesprą Ci i pomogą znaleźć rozwiązanie. Warto także zwrócić się o pomoc do terapeuty. Pomoże Ci zrozumieć Twój tryb myślenia i działania i wspólnie znajdziecie sposoby na poradzenie sobie z uzależnieniem. Jak pomóc dziecku uzależnionemu od gier komputerowych? Jeśli uważasz, że Twoje dziecko ma problem z nadmiernym graniem w gry komputerowe, powinieneś jak najszybciej zareagować. W przeciwnym razie, jeżeli problem się rozwinie, zapanować nad nim będzie tylko trudniej. Limity czasowe To, czego dzieci i młodzież nie lubi najbardziej – a jednak są po prostu skuteczne. Ustal ze swoim dzieckiem czas, jaki może spędzić na graniu w gry. Może to być określona pora dnia, moment w którym wypełni wszystkie swoje obowiązki lub jakaś ilość do wykorzystania na gry dziennie. Trudno określić, jaka ilość czasu spędzona na grach jest „bezpieczna” – w końcu także grając godzinę dziennie można się uzależnić. Dobierz więc ograniczenia indywidualnie do planu dnia dziecka, tak, aby miało także czas na szkołę, obowiązki i inne formy rekreacji (na przykład sport). Istotne jest także, aby przestrzegać ustalonych ograniczeń. W przeciwnym razie nim się obejrzysz, ustalone godziny mogą ulec rozciągnięciu. Dziecko nie będzie też wierzyło w szkodliwość nadmiernego grania, skoro od czasu do czasu przymkniesz oko i nic złego się nie stanie. Oczywiście możesz ustalić także konsekwencje, jakie poniesie dziecko, jeżeli nie będzie przestrzegało limitu – na przykład całkowity brak możliwości grania przez jakiś czas. Warto także wspomóc się czymś, do określania upływającego czasu. Pamiętaj, że w grach bardzo łatwo stracić poczucie upływającego czasu. Idealnie sprawdzi się zwykły minutnik lub budzik. Dzięki temu dziecko zauważy też jak szybko mija czas, gdy pozornie gra „tylko chwilkę”. Przygotuj się na bunt w zakresie czasu grania. Jeżeli Twoje dziecko bardzo lubi gry, szczególnie tak zwane multiplayer (w które gra zdalnie wiele osób), to szybko spotkasz się z informacjami, że „takiej gry nie da się zatrzymać”. Oczywiście te gry projektowane są w taki sposób, aby spędzać w nich jak najwięcej czasu. Dlatego ważna jest wcześniejsza rozmowa, wspólne ustalenie limitów i ostrzeżenie dziecka, że gra ma być po tym czasie wyłączona. Nawet, jeżeli będzie w środku ważnej misji. Zaproponuj inne formy rozrywki Idealnie byłoby, gdyby dziecko znalazło sobie również inną formę rozrywki (niewymagającą użycia komputera), która będzie dla niego równie atrakcyjna. Co to może być? Zależy to indywidualnie od dziecka. Jednak postaraj się nie przymuszać dziecka do porzucenia grania na rzecz „bardziej rozwojowych” rozrywek, takich jak czytanie. Możesz tym osiągnąć całkowite zniechęcenie do tej formy spędzania wolnego czasu. Zamiast tego obserwuj, w czym Twoje dziecko czuje się najlepiej. Jest kreatywne i lubi tworzyć? Może warto pomyśleć o instrumencie lub przyborach do rysowania. Jest bardzo aktywne i żywiołowe? Idealnie sprawdzi się w sporcie – a wybór jest ogromny, od baletu po sztuki walki i gry zespołowe. Możesz także angażować dziecko do aktywności razem z Tobą. Umocnicie swoją więź, a być może odkryjesz w nim nowe pasje, na przykład do gotowania. Nadzór rodzicielski Warto trzymać pieczę także nad tym w jakie gry gra Twoje dziecko. Niestety, czasy działania tak zwanej „blokady rodzicielskiej” powoli odchodzą do lamusa. Dzieci coraz szybciej uczą się sprawnie posługiwać komputerami i z łatwością znajdują sposoby na obejście ograniczeń. Najlepszą metodą na faktyczny wgląd w to, jakie treści pojawiają się w grach, jest dobra i otwarta relacja z Twoim dzieckiem. Rozmawiajcie ze sobą, zapytaj w jakie gry gra i dlaczego tak bardzo mu się podobają. Upewnij się, że gry są dostosowane do wieku Twojego dziecka i jego wrażliwości. Zgłoś się do psychoterapeuty Jeżeli czujesz, że tracisz kontrolę nad swoim dzieckiem w obszarze gier, bardzo pomocny może okazać się kontakt z psychoterapeutą. Specjalista może na przykład pokazać Ci, jak pracować nad uzależnieniem wspólnie ze swoim dzieckiem, jak umieć konsekwentnie nałożyć ograniczenia na czas zabawy Twojego dziecka, jeśli trudno jest Ci powiedzieć mu „nie”. Jak możesz sobie pomóc Podsumowanie Uzależnienie od gier, to zachowanie związane z nadużywaniem gier, które prowadzi do poważnych negatywnych konsekwencji w innych obszarach życia. Wśród wstępnych kryteriów takiego zaburzenia są objawy odstawienia, takie jak drażliwość lub smutek, gdy gra się kończy; rosnąca potrzeba gier; oszustwa co do ilości czasu spędzanego na graniu i nieudane próby kontrolowania własnego czasu gry. Niestety, problem ten coraz częściej dotyczy dzieci, nawet bardzo małych. Mimo, że zjawisko uzależnienia od gier jest stosunkowo nowe, istnieją już skuteczne metody na radzenie sobie z tym problemem. Najbezpieczniejszym wyjściem jest udanie się do wykwalifikowanego psychoterapeuty, który pozna indywidualną sytuację (Twoją i Twojego dziecka), rozpozna przyczyny problemu oraz zaproponuje rozwiązania. Źródła Augustynek, A. (2010). Terapia uzależnień komputerowych. Edukacja i dialog, (10).Białokoz-Kalinowska, I., Kierus, K., Nawrocka, B., & Piotrowska-Jastrzębska, J. D. (2011). Uzależnienie od Internetu (siecioholizm) wśród młodzieży licealnej–konsekwencje zdrowotne i psychospołeczne. Pediatria i Medycyna Rodzinna, 7(4), W. (2014). Uzależnienie od komputera i internetu (technologii internetowych). Dydaktyka informatyki, 9, M., Dzielska, A., Mazur, J., & Oblacińska, A. (2019). Częstość grania oraz objawy uzależnienia od gier komputerowych a wybrane kompetencje emocjonalne M., & Kruszewski, T. (2018). Uzależnienie od gier internetowych–opis badania i propozycja korekty postaw. Rozprawy Społeczne, 12(4), 46-55. Polecane artykuły

„W ramach posiadanych wysokich kompetencji oraz bazując na autorskim programie leczenia uzależnień, jako jeden z nielicznych ośrodków w Polsce leczymy uzależnienie od komputera, gier i Internetu u osób dorosłych i młodzieży.” Uzależnienie od komputera, Internetu i gier komputerowych definiowane jest jako kompulsywna utrata impulsów. Na ten rodzaj uzależnienia składa się wiele zachowań: gry online i komputerowe, zakupy w sieci, korzystanie z portali społecznościowych, chatowanie i surfowanie po stronach internetowych. Na uzależnienie od komputera, gier komputerowych i Internetu szczególnie narażone są młode osoby – dzieci i młodzież, gdyż ich psychika bardziej podatna jest na uzależnienia behawioralne. Nie oznacza to jednak, że choroba nie może pojawić się u dorosłych. Rozwój technologii i oferowanie alternatywnych form spędzania wolnego czasu w sieci spowodowało, że nałóg związany z tego rodzaju patologicznymi zachowaniamu będzie pojawiał się w społeczeństwie coraz częściej. Leczenie uzależnień od gier komputerowych, komputera i Internetu jest możliwe, konieczne jest jednak poznanie i zrozumienie problemu jako choroby, która ma destrukcyjny wpływ na każdą sferę życia. Należy wskazać, że uzależnienie od komputera, gier komputerowych i Internetu stanowi stosunkowo nowe zjawisko w Polsce. Z tego względu niewiele ośrodków specjalizuje się w tego typu uzależnieniach. Centrum Medyczne MedJol jako jeden z nielicznych ośrodków oferuje kompleksową, profesjonalną pomoc osobom dotkniętym nałogiem – leczymy uzależnienie od gier komputerowych, komputera i Internetu u dzieci, młodzieży i dorosłych. Na czym zatem polega terapia odwykowa? Jak długo trwa i co warto wiedzieć o odwyku w Centrum Medycznym MedJol? NA CZYM POLEGA LECZENIE UZALEŻNIENIA OD KOMPUTERA, INTERNETU I GIER KOMPUTEROWYCH? Leczenie uzależnienia od komputera jest podobne do leczenia uzależnień od alkoholu czy hazardu. Poprzez terapię, pacjent uświadamia sobie problem uzależnienia od komputera, gier komputerowych i Internetu. Nabywa umiejętności odpowiedniego korzystania z sieci i komputera, prowadząc specjalne dzienniczki opisujące czas w nich spędzany. Pomocne w terapii okazuje się przygotowanie dokładnego planu dnia, który charakteryzuje się między innymi określeniem ram czasowych korzystania z komputera, Internetu, jak i codziennych aktywności razem z wypoczynkiem. Podczas leczenia tego typu uzależnienia prowadzone są terapie indywidualne i grupowe, których celem jest poznanie mechanizmów prowadzących do nałogu, wypracowanie metod radzenia sobie z trudnościami oraz planowanie czasu spędzanego przy komputerze i w sieci. Warto jednak podkreślić, że leczenie uzależnień behawioralnych jest trudne i długotrwałe. Kluczowe, dla sukcesu terapii, jest uświadomienie przez chorego, że ma problem z nałogowym korzystaniem z zasobów Internetu oraz komputera i potrzebuje pomocy. Zazwyczaj etap ten jest najtrudniejszy, gdyż działanie psychologicznych mechanizmów obronnych w postaci racjonalizacji, wyparcia i zaprzeczenia, znaczne utrudnia zauważenie problemu. Istotne jest również dobrowolne poddanie się leczeniu, gdyż tylko takie ma dobre rokowania. W sytuacji, gdy osoba uzależniona skierowana jest na przymusowy odwyk, nie wyraża chęci i woli współpracy, co skutkuje mniejszym lub znikomym zaangażowaniem w terapię, przez co podejmowane działania będą mało efektywne. W Centrum Medycznym MedJol chorzy znajdują się pod profesjonalną opieką wykwalifikowanych psychoterapeutów, psychologów i psychiatrów, którzy poprzez rozmowy i terapię, wspólnie z uzależnionym dążą do zaprzestania patologicznego korzystania z sieci, komputera i gier komputerowych. Należy podkreślić, że w niektórych przypadkach poza psychoterapią, konieczne jest również wdrożenie leczenia farmakologicznego. KIEDY NALEŻY ZACZĄĆ LECZENIE UZALEŻNIENIA OD KOMPUTERA, INTERNETU I GIER KOMPUTEROWYCH? Uzależnienie od komputera może być naprawdę niebezpieczne. Prowadzi do wielu sytuacji, takich jak: izolacja społeczna; konflikty rodzinne i partnerskie; skrajne zaniedbanie ważnych spraw życiowych; nasilenie negatywnych stanów i zaburzeń psychicznych. Uzależnienie to, podobnie jak każde inne, destrukcyjnie wpływa nie tylko na kontakty z otoczeniem, uniemożliwiając normalne funkcjonowanie w społeczeństwie i pełnienie ról społecznych, ale również przyczynia się do reorganizacji systemu norm i zasad. Uzależnienie od komputera, Internetu i gier komputerowych zazwyczaj w pierwszym okresie trudno jest zauważyć. Faza pierwsza zazwyczaj nie różni się od normalnego wzorca korzystania z nich przez osoby zdrowe. Konieczna jest zatem obserwacja zachowań osób. Uzależnieni wykazują zmniejszone zainteresowanie sprawami codziennymi, izolują się od znajomych i rodziny, zatracając w korzystaniu z komputera poprzez surfowanie w sieci i kompulsywne granie w gry, komputerowe bądź online. Niepokojącymi symptomami mogą być: rozdrażnienie, złe samopoczucie, a nawet reakcje agresywne i napady złości, kiedy utrudniony zostaje dostęp do komputera, Internetu i gier komputerowych. Ponadto, alarmujące są sytuacje, w których czas spędzony przy komputerze dominuje nad codziennymi aktywnościami, pojawiają się napady lękowe, nadpobudliwość, a także problemy z koncentracją, a korzystaniu z komputera towarzyszą natrętne myśli. Objawy te świadczą o istniejącym problemie i uzależnieniu. Diagnozę choroby ułatwiają pytania: ile czasu osoba spędza przy komputerze, grając w gry i/lub korzystając z Internetu? jak zachowuje się potencjalny uzależniony w sytuacji, kiedy utrudniony jest dostęp do komputera, Internetu i gier komputerowych? czy zaniedbywane są codzienne obowiązki domowe i zawodowe lub szkolne? czy korzystanie z komputera i Internetu odbywa się w wielogodzinnych sesjach? czy przez korzystanie z komputera i Internetu zaburzony jest rytm snu i czuwania? czy na pytania dotyczące komputera, Internetu i gier komputerowych osoba reaguje rozdrażnieniem i agresją? Jeżeli na cztery z powyższych pytań odpowiedź jest twierdząca, oznacza to, że u osoby pojawiły się już symptomy uzależnienia. Wystąpienie objawów osiowych nałogu stanowi przesłankę do podjęcia stosownych kroków, których celem jest leczenie. Co ważne, natychmiastowe podjęcie leczenia odwykowego umożliwia szybą terapię i powrót do normalnego funkcjonowania w społeczeństwie. Długotrwałe przebywanie w nałogu skutkuje wykształceniem się silnych przyzwyczajeń, które trudno modyfikować, dlatego zawsze wiąże się to z leczeniem, które aby było skuteczne, musi być rozciągnięte w czasie. GDZIE LECZYĆ UZALEŻNIENIE OD KOMPUTERA, INTERNETU I GIER KOMPUTEROWYCH? Leczenie uzależnienia od komputera, Internetu i gier komputerowych w każdym przypadku jest bardzo trudne, gdyż wiąże się z terapią odwykową i zmianą dotychczasowych zachowań i przyzwyczajeń. Z punktu skuteczności działań, których celem jest wyjście z nałogu i powrót do normalnego funkcjonowania w społeczeństwie, niezbędne jest zgłoszenie się na odwyk. Jedną z metod prowadzenia leczenia jest terapia ambulatoryjna, która charakteryzuje się tym, że uzależniony uczestniczy w spotkaniach indywidualnych lub grupowych, każdorazowo dojeżdżając z miejsca zamieszkania. Warto jednak podkreślić, że terapia dochodząca rzadko okazuje się dobrym wyborem. Same uczestnictwo w zajęciach i rozmowach z psychoterapeutą nie gwarantuje bowiem sukcesu. Konieczne jest również zachowanie abstynencji i powstrzymywanie się od używania komputera, Internetu i gier komputerowych, które w warunkach domowych jest niezwykle trudne dla uzależnionego. Rozwiązaniem jest podjęcie leczenia w formie stacjonarnej, które cechuje najwyższa skuteczność walki z nałogiem. Centrum Medyczne MedJol oferuje terapię w prywatnym ośrodku, w którym zarówno dorośli, młodzież, jak i dzieci będą mogli odzyskać kontrolę nad własnym życiem i powrócić do normalnego funkcjonowania w społeczeństwie. Terapię prowadzimy w oparciu o autorskie programy, które są wynikiem wieloletniego doświadczenia i pracy z uzależnionymi. Klinika MedJol, która znajduje się w Warszawie to specjalistyczne centrum pomocy osobom uzależnionym, w której chorzy znajdują się pod stałą opieką wykwalifikowanych i doświadczonych psychologów, psychiatrów i psychoterapeutów. Co ważne, MedJol jako jeden z nielicznych ośrodków oferuje pomoc uzależnionym od komputera, Internetu i gier komputerowych. Pacjentom gwarantujemy komfortowy pobyt, wierzymy bowiem, że taki odwyk niweluje dolegliwości i dyskomfort związany z przeprowadzeniem odwyku. Na terenie ośrodka znajdują się tereny zielone służące rekreacji i spędzaniu wolnego czasu na świeżym powietrzu. W Centrum Medycznym MedJol dokładamy wszelkich starań, by terapia osób uzależnionych od komputera, Internetu i gier komputerowych była skuteczna, a jednocześnie jak najmniej uciążliwa. JAK WYLECZYĆ UZALEŻNIENIE OD KOMPUTERA, INTERNETU I GIER KOMPUTEROWYCH? Leczenie uzależnienia od komputera, gier komputerowych i Internetu, podobnie jak w przypadku każdego innego nałogu, jest bardzo trudne i długotrwałe. W przypadku uzależnień behawioralnych terapia polega na przepracowaniu problemu z uzależnionym, wskazaniu mu metod radzenia sobie z trudnościami i reorganizacji czasu wolnego, zatem również poszukiwanie alternatywnych zajęć. Należy jednak wskazać, że aby terapia odwykowa od komputera, Internetu i gier komputerowych była skuteczna, konieczna jest zgoda i dobrowolne poddanie się leczeniu przez chorego. Tylko poprzez zrozumienie problemu i świadomą chęć podjęcia walki z nałogiem możliwe jest podjęcie odpowiednich działań. Zazwyczaj etap zrozumienia i przyznania się do uzależnienia jest najtrudniejszy, gdyż działanie mechanizmów obronnych w postaci racjonalizacji, wyparcia i zaprzeczenia, znacznie utrudnia zauważenie problemu. Przymusowa terapia, choć w polskim prawie istnieje, nie jest skuteczna. W uzależnionym bowiem nie ma woli i chęci do uczestnictwa w odwyku i zmiany dotychczasowych zachowań oraz przyzwyczajeń. Z tego względu nieoceniona jest pomoc najbliższych osób, które pomogą w walce z nałogiem, zrozumieniu problemu, a także w podjęciu świadomej, niewymuszonej decyzji o podjęciu leczenia. Człowiek nie uzależnia się od komputera fizycznie, tylko od swoich stanów emocjonalnych, jakie powstają w nim dzięki własnym działaniom realizowanym przez maszynę. Z uzależnieniem od komputera mamy do czynienia, gdy osoba nieprawidłowo korzysta z Internetu bądź kompulsywnie gra w gry komputerowe, czyli gdy zaczyna się w nich zatracać, a jej samopoczucie uzależnione jest od czasu spędzanego w sieci i przy komputerze. Uzależnienie destrukcyjnie wpływa na wszystkie sfery życia chorego. Kompulsywne korzystanie z komputera, którego celem jest surfowanie po sieci i zdobywanie kolejnych umiejętności oraz osiąganie lepszych wyników w grach komputerowych, skutkuje niejako odcięciem się od rzeczywistości i życia wirtualnego. Następuje utarta poczucia czasu, która jest skutkiem spędzania godzin, a nawet tygodni przed komputerem. Jest to szczególnie groźne dla życia chorego, który pochłonięty aktywnością w grze lub sieci, zapomina o podstawowych potrzebach, takich jak odpoczynek, spożywanie pokarmów czy nawanianie organizmu. W skrajnych przypadkach może to doprowadzić do odwodnienia i wyniszczenia organizmu. Należy podkreślić, że chory poprzez utratę kontroli nad zachowaniem, nie może uwolnić się od nałogu samodzielnie. Konieczna jest do tego pomoc otoczenia i wykwalifikowanej kadry medycznej. W Centrum Medycznym MedJol, każdy przypadek uzależnienia rozpatrujemy indywidualnie, dobierając odpowiednią terapię uzależnień komputerowych i sieciowych, umożliwiającą choremu powrót do normalnego życia w społeczeństwie. W ośrodku, który znajduje się w Warszawie, nie ma rejonizacji. Oznacza to, że leczenie siecioholizmu i uzależnień komputerowych mogą rozpocząć u nas osoby z każdego miejsca w Polsce, a nawet pacjenci zza granicy. Podejmujemy terapię zarówno dorosłych, jak i dzieci oraz młodzieży. Uzależnieni znajdujący się na terenie naszego ośrodka znajdują się pod stałą, 24-godzinną opieką doświadczonej, wykwalifikowanej kadry. Pobyt w prywatnej klinice odwykowej to gwarancja poufności i dyskrecji oraz podjęcie walki z nałogiem, umożliwiającej odzyskanie kontroli nad własnym życiem.

Gry komputerowe stają się coraz bardziej powszechną rozrywką wśród dzieci i dorosłych. Początkowo nieszkodliwa przyjemność, z czasem może stać się uzależnieniem. Choroba rozpoczyna się w momencie nadmiernego zaabsorbowania graniem. Jak z nią walczyć? Jak wygląda leczenie uzależnienia od gier? Co wskazuje na chorobę? Jak rozwija się uzależnienie od gier?Kajetan, 24 lata. Pochodzi z bogatej rodziny, jest jedynakiem, rodzice wiecznie zapracowani. Pierwszy komputer dostał w szkole podstawowej. Pierwszą grę, jaką otrzymał, była Heroes of Might and Magic. Oszołomiły go grafika i fabuła. Mógł grać cały czas i w ogóle go to nie nudziło. Rodzice jednak kontrolowali mu czas przy komputerze, chodził też na dodatkowe zajęcia pozalekcyjne. Ale już wtedy zaczęły się pierwsze objawy nadmiernego grania. Wolał grać niż wyjść z kolegami na boisko. Podczas wakacji wybierał granie zamiast wychodzenie z hotelu. Na jednym z wyjazdów zdarzyło się, że przez dwa tygodnie tylko raz poszedł na granie. Im był starszy, tym bardziej agresywnie reagował na próby ograniczenia mu przez rodziców czasu grania. Badania wykazują, że okazjonalną aktywność z zakresie grania wykazuje około 70% nastolatków. Najwięcej patologicznych graczy jest w krajach azjatyckich, co jest wynikiem postępu technologicznego. Z klinicznego punktu widzenia osoba uzależniona od gier wideo większość swojego czasu poświęca graniu. I chociaż czas poświęcony na granic nie stanowi wyznacznika uzależnienia, faktem jest, że osoby uzależnione zazwyczaj grają więcej niż inni. Aktywność związana z graniem staje się kompulsywna, gracze tęsknią za graniem, a im bardziej uczucia te stają się intensywne i wewnętrzne napięcie – silniejsze, tym bardziej gracze doświadczają trudności. Pojawia się irytacja i zmienność psychologicznych symptomów uzależnienia od gier wideo zalicza się wzrastające napięcie i związane z tym nasilenie negatywnych emocji. Ich konsekwencją mogą być zachowania agresywne. Objawom psychicznym towarzyszą też fizyczne symptomy uzależnienia. Należą do nich zarówno ignorowanie biologicznych potrzeb (snu, jedzenia czy higieny osobistej), jak i pojawiające się problemy zdrowotne, w tym przybieranie na wadze lub utrata masy ciała, suche lub przekrwione oczy, bóle głowy, pleców, zespół cieśni nadgarstka, ogólne poczucie zmęczenia lub kliniczną służącą diagnozowaniu zaburzeń związanych z uzależnieniem od gier stanowi wywiad. U nałogowych graczy mogą wystąpić psychiczne i fizyczne konsekwencje, takie jak: padaczka fotogenna, moczenie nocne, nietrzymanie kału, problemy ze skóra, stawami, mięśniami, pęcherze skórne, modzele, drętwienie dłoni i palców. Niektóre z tych niepożądanych skutków są stosunkowo rzadkie i aby je „wyleczyć” wystarczy po prostu zaprzestać 7 złotych reguł postępowania dla nauczycieli i rodziców, które pomogą zapobiegać uzależnieniom od gier wideo. Rodzice powinni towarzyszyć dzieciom w graniu i monitorowaniu ich działań w sieci. Korzystniej dla dzieci jest, gdy rodzice grają z nimi, niż gdy grają samotnie. Należy dbać o wczesną profilaktykę, nie dawać do zabawy małym dzieciom telefonów komórkowych, tabletów itp. To rodzice powinni wybierać dzieciom gry, kładąc nacisk na treść i dostosować do wieku. Warto przy tym pamiętać, żeby nie kierować się tylko oznaczeniem zaproponowanym przez producenta, ale samemu obejrzeć grę i sprawdzić i jej zawartość. Rodzice powinni wspierać rozwój u dzieci samokontroli w zakresie czasu spędzania na graniu. Pomocne mogą być budziki, przypominające o upływającym czasie. Rodzice i nauczyciele powinni zadbać o atrakcyjne alternatywne formy spędzania wolnego czasu. Pomóc dzieciom w rozwijaniu zainteresowań, wspierać ich zasoby i talenty. Wspólnie prowadzić aktywny tryb życia, własnym przykładem zachęcić do ruchu i uprawiania sportów. Należy unikać korzystania z gier na urządzeniu przenośnym. Przestrzegać zdrowych nawyków korzystania z komputerów obejmujących: odpowiednią pozycję ciała, dobrze oświetlone pomieszczenie, monitor o zmniejszonej jasności oraz niekorzystanie z gier w celu poprawy nastroju. W momencie zauważenia niepokojących objawów (np. zbyt długie granie, zaniedbywanie obowiązków, problemy ze snem lub skupieniem uwagi) należy czasowo wyeliminować możliwość grania. Często grasz w gry? Sprawdź, czy to już uzależnienie Pytania, które pomogą w diagnozowaniu uzależnienia od gier. Kiedy nie grasz, jak często myślisz o graniu lub o tym, kiedy w końcu zagrasz? Jak często grasz dłużej, niż zamierzałeś? Jak często czujesz się przygnębiony lub zdenerwowany, gdy nie grasz, a uczucie znika, gdy zaczynasz grać? Jak często czujesz, że powinieneś ograniczyć czas poświęcony na granie? Jak często ludzie z twojego otoczenia skarżą się, że za dużo grasz? Jak często rezygnujesz ze spotkania z znajomymi, ponieważ akurat grasz? Jak często marzysz i fantazjujesz o graniu? Jak często w trakcie grania tracisz poczucie czasu? Jak często czujesz się podenerwowany, rozdrażniony lub niespokojny, gdy nie możesz grać tak dużo, jak byś chciał? Jak często próbowałeś bez powodzenia ograniczyć granie? Jak często kłócisz się z rodzicami lub partnerką/partnerem z powodu grania? Jak często rezygnujesz z innych przyjemności, bo wolisz raczej grać? Jak często masz wrażenia w trakcie grania, że czas się zatrzymał? Jak często czujesz się niespokojny lub rozdrażniony, kiedy nie możesz grać kilka dni pod rząd? Jak często wybierasz granie zamiast wyjścia lub spotkania ze znajomymi? Jak często jesteś tak zajęty graniem, że zapominasz jeść? Jak często jesteś rozdrażniony lub niespokojny, gdy nie możesz grać? Leczenie uzależnienia od gier: jak wygląda terapia? Uzależnienie prowadzi do pojawienia się w życiu jednostki wielu negatywnych konsekwencji, które mogą wzmocnić patologiczne objawy do poziomu wymagającego profesjonalnej jak w innych uzależnieniach, proces zdrowienia zaczyna się od uświadomienia sobie istnienia problemu i podjęcia wewnętrznej decyzji o zmianie. Osoby szukają wówczas pomocy na zewnątrz, w postaci profesjonalnej terapii albo próbują ograniczyć lub porzucić granie na własną rękę. Jeśli jednak uwzględnić potencjalną uzależniającą naturę problemu, w wielu przypadkach istnieją duże prawdopodobieństwa wszystkich programów terapeutycznych jest rozwijanie umiejętności społecznych osoby uzależnionej przez aktywność społeczną w życiu realnym i wykorzystanie do tego czasu powstałego z ograniczenia grania. Dodatkowo podejmuje się psychoterapię problemów leżących u podłoża uzależnienia behawioralnego lub współwystępujących z nim zaburzeń, takich jak lęk czy – prawie nigdy/nigdy2 – trochę czasu3 – połowę czasu4 – większość czasu5 – prawie zawsze, zawszeGram w gry online…1… ponieważ chęć poznawać nowych ludzi 2… ponieważ granie pozwala mi zapomnieć o codziennych kłopotach 3… ponieważ lubię rywalizować z innymi 4… ponieważ granie pozwala mi poczuć się lepiej 5… ponieważ granie wyostrza mi zmysły 6… ponieważ mogę robić rzeczy, których nie jestem w stanie lub nie mogę robić w realnym życiu7… dla wypoczynku 8… ponieważ mogę spotkać wielu różnych ludzi 9… ponieważ pozwala mi to zapomnieć o realnym życiu 10… ponieważ lubię wygrywać 11… ponieważ to pozwala mi radzić sobie ze stresem 12… ponieważ zwiększam swoje umiejętności 13… ponieważ czuję się, jakby był kimś innym 14… ponieważ to mnie bawi 15… ponieważ to dobre doświadczenie społeczne 16… ponieważ ganie pozwala mi uciec od rzeczywistości 17… ponieważ to miłe uczucie, gdy jest się lepszym od innych 18... ponieważ pozwala mi to poskromić swoją agresję 19… ponieważ pozwala mi to poprawić koncentrację 20… by być przez chwile kimś innym 21… ponieważ lubię grać 22… ponieważ dzięki graniu mam towarzystwo 23… by zapomnieć o nieprzyjemnych rzeczach i wykroczeniach 24… dla przyjemności pokonywania innych 25… ponieważ redukuje to napięcie 26… ponieważ poprawi to moją zręczność 27… ponieważ mogę być w innym świecie Źródło: Uzależnienia behawioralne. Iwona Grzegorzewska i Lidia Cierpiałowska, PWN.

Dostęp do komputera oraz internetu umożliwia codzienną komunikację w najróżniejszych zakątkach świata, poszerzanie swojej wiedzy w każdej dziedzinie, a także możliwość zapoznania się między innymi z dziełami kinematografii, sztuki malarskiej i architektonicznej. Naturalnie jest to też sposób na zapewnienie sobie rozrywki, którą stanowią np. gry komputerowe. Użytkowanie komputera w ramach sporadycznego odstresowania się, komunikacji z innymi oraz atrakcyjnie spędzonego czasu mogą: znacznie usprawnić funkcjonowanie poznawcze człowieka, poprawić uwagę, wpłynąć pozytywnie na pamięć, wspierać koncentrację, usprawnić szybkość reagowania na bodźce, rozwijać funkcje wzrokowo-przestrzenne. Problem pojawia się w momencie, gdy gry komputerowe nie stanowią jedynie chwilowej odskoczni od obowiązków dnia codziennego, a stają się koniecznością, elementem, bez którego człowiek nie potrafi poprawnie funkcjonować oraz odnaleźć się w rzeczywistości. Niepokojącymi objawami, jakie powinny skierować podejrzenia na tory związane z uzależnieniem od gier komputerowych, są: zaniedbywanie obowiązków domowych, szkolnych lub zawodowych, odczuwanie wzmożonej potrzeby grania, niemożność zaprzestania grania nawet wtedy, gdy wyznaczone zostały określone ramy czasowe na tę czynność, uczucie poddenerwowania, złości, frustracji lub agresja, gdy jednostka nie ma dostępu do gier, odsuwanie się od znajomych i bliskich, porzucanie dawnych zainteresowań na rzecz gier, niepodejmowanie innych dodatkowych czynności, skupianie się jedynie na świecie wirtualnym, brak możliwości zauważenia, że czas spędzony na graniu jest zbyt długi. Warto w tym miejscu wspomnieć również, iż uzależnienie od gier komputerowych nie dotyczy jedynie osób młodych. Coraz częściej obserwuje się występowanie tego problemu wśród dorosłych. Uzależnienie od gier komputerowych – co robić? Gdy zauważymy objawy uzależnienia u kogoś bliskiego, warto podjąć z nią rozmowę na ten temat. Powinna ona jednak mieć na celu wybadanie, czy druga osoba dostrzega problem z nadużywaniem gier komputerowych. Duży nacisk należy położyć również na dowiedzenie się, czy granie nie jest sposobem, na poradzenie sobie z trudnościami występującymi w innych obszarach życia jak np. środowisko szkolne. Jak pokonać uzależnienie od gier komputerowych? Uzależnienie od gier komputerowych jest możliwe do pokonania. Niejednokrotnie wymaga ono jednak wytężonej pracy zarówno osoby chorej, jak i osób bliskich. Rodzice zaniepokojeni stanem dziecka mogą udać się do pedagoga szkolnego lub poradni psychologiczno-pedagogicznej w celu porozmawiania ze specjalistą na ten temat. Cenne wskazówki uzyskane w ten sposób mogą pomóc we wprowadzeniu w domu np. określonego czasu na gry komputerowe i usprawnieniu komunikacji z dzieckiem tak, by nie dochodziło do aktów złości, a wypracowane zostało obopólne zrozumienie. Jak leczyć uzależnienie od gier komputerowych? Jeżeli uzależnienie od gier komputerowych jest elementem nie do przełamania, a rodzicom brak już zasobów do uporania się z problemem w warunkach domowych na drodze rozmowy warto skorzystać z pomocy terapeuty. Bardzo korzystnym jest wybór specjalisty w zakresie terapii poznawczo-behawioralnej, która odnosi bardzo dobre rezultaty w obrębie uzależnień. Pacjent ma za zadanie wypracować z terapeutą bardziej funkcjonalny model swojego zachowania, poznanie siebie i swoich emocji, uzyskanie wglądu w negatywne skutki własnych działań oraz opracowanie środków zaradczych. Uzależnienie od gier komputerowych jak z tym walczyć? Gry komputerowe są bardzo popularne wśród młodzieży, co rzutuje na najwyższy wskaźnik poziomu nadużywania tego medium wśród tej grupy. Warto wprowadzać w środowiskach szkolnych profilaktykę, która dotyczy skutków uzależnienia od gier komputerowych, oznak przekraczania granicy między normatywnym graniem a takim, które posiada cechy uzależnienia. Bardzo istotnym jest, by przekazać młodzieży, gdzie może szukać pomocy, gdy zaobserwuje u siebie lub u osoby bliskiej cechy psychopatologii.

Leczenie uzależnienia od komputera Współczesny świat oddaje nam do dyspozycji szereg udogodnień i ułatwień. Przedstawia szeroką ofertę rozrywki, związaną z tzw. życiem w wirtualnym świecie. Nie zdajemy sobie jednak często sprawy z tego, że nadmierne obcowanie z komputerem, grami, Internetem i opieranie na tym swojej codzienności może i często skutkuje poważnym problemem, aby się z nim uporać konieczne jest leczenie uzależnienia od komputera. Uzależnienie od komputera czy Internetu już jakiś czas temu zostało wprowadzone do międzynarodowej klasyfikacji chorób OCD-10. Choroba ta może dotknąć każdego, kto obcuje z technologiami komputerowymi. Uzależnienie od komputera, w przypadku którego wskazane jest leczenie charakteryzuje się patologiczną wręcz potrzebą korzystania z wirtualnego świata. Utratą umiejętności społecznych, a także zaniedbaniem codziennych czynności i obowiązków. Potrzeba spędzania czasu przed monitorem jest tak silna, że prowadzi do stanu uzależnienia od komputera. Uzależnienie od komputera – leczenie Leczenie tej choroby nie jest jednak łatwe. Dzisiejsze społeczeństwo za standard uznaje nadmierne korzystanie z nowinek technologii komputerowej. W konsekwencji powoduje ogromną trudność w zdiagnozowaniu stanu patologicznego. Jedynym sposobem określenia stanu i poziomu uzależnienia od komputera jest szczegółowa rozmowa z pacjentem. Na jej podstawie specjaliści od terapii uzależnień wraz z pacjentem są w stanie odnaleźć podłoże choroby i wspólnie podjąć z nią walkę. Stwierdzając u siebie uzależnienie od komputera, należy zdecydowanie i jak najszybciej podjąć kroki zmierzające do terapii. Nie jest to proste, gdyż w coraz bardziej elektronicznym świecie, przyznanie się do uzależnienia od komputera i leczenie tej choroby, może spowodować wystawienie się na pośmiewisko. Chory często słyszy w swoim otoczeniu, że sam sobie poradzi z kłopotem, a poza tym, wyolbrzymia. Jednak patologiczne wręcz przebywanie w wirtualnym świecie może mieć tragiczne skutki. Leczenie uzależnienia od komputera nie jest łatwe. Pacjent musi nauczyć się od nowa zachowań społecznych, otwartości na innych ludzi, życia w realnym świecie, wśród społeczeństwa. Terapia w ośrodku Tylko profesjonalna terapia w połączeniu z silną motywacją chorego do powrotu do normalności, mogą uwolnić od uzależnienia od komputera i Internetu. W naszym ośrodku przeprowadzamy skuteczne terapie uzależnionych od komputera. Leczenie skupia się na indywidualnych i grupowych zajęciach terapeutycznych. Jeśli komputery zawładnęły twoim życiem, a ty chcesz wrócić do normalności, skorzystaj z wiedzy i doświadczenia oraz profesjonalnej opieki w naszym ośrodku leczenia uzależnień. Uzależnienie od komputera i Internetu, podobnie jak inne nałogi , powoduje utratę kontroli nad swoim zachowaniem i życiem . Osoba uzależniona odczuwa wewnętrzny przymus korzystania z komputera i sieci. Coraz więcej czasu poświęca na byciu „Online” . Nie panuje nad jego rozpoczynaniem, kończeniem ani nad stopniem „korzystania” z niego. Pozbawiony dostępu do Internetu uzależniony odczuwa dyskomfort, ma objawy zbliżone do zespołu abstynencyjnego, np. jest pobudzony psychoruchowo, cierpi depresję, ma zaburzenia snu Zespół Uzależnienia Internetowego (ZUI) Obejmuje on wymienione poniżej skutki fizjologiczne : Zaburzenia fizyczne − wady postaw, skrzywienia kręgosłupa, wady wzroku, uszkodzenia nerwów odpowiedzialnych za ruchy nadgarstka i dłoni; Zaburzenia wzroku – osoby często korzystające z komputera skarżą się na problemy ze wzrokiem; jest to spowodowane promieniowaniem, które emituje monitor (obecnie coraz rzadziej, gdyż tradycyjne monitory kineskopowe wyparte są przez mniej szkodliwe LCD); Zespół kanału nadgarstkowego czasami zwanego „ciasnym nadgarstkiem”, występuje przy długotrwałym, nieumiejętnym korzystaniu z klawiatury komputerowej, długotrwałym napięciem mięśni, co może prowadzić do bolesnych skurczów mięśni, co z kolei prowadzi do ucisku tętnicy promieniowej i łuków tętniczych dłoni, a co za tym idzie – niedokrwienia ręki na odcinku nadgarstek – śródręcze – palce; Naprężenia mięśni pleców i karku, skrzywienie kręgosłupa; nieodpowiednie krzesło czy pozycja mogą być przyczyną skrzywień kręgosłupa. Mogą także powodować RSI – zespół urazów wynikający z chronicznego przeciążenia i nieergonomicznego miejsca pracy; Przewlekłe bóle ramion, przedramion, przegubów i dłoni, których przyczyny mogą kumulować się, nie dając o sobie znać przez wiele lat. Objawy te są odczuwane dopiero podczas pracy, po długim czasie lub po odejściu od komputera. Mózg silnie koncentruje się w czasie pracy nad tym, co dzieje się na ekranie i nie potrafi w odpowiednim momencie interpretować sygnałów ostrzegawczych. Typy uzależnienia związanego z komputerem: Erotomania internetowa – polega głównie na nałogowym oglądaniu filmów i zdjęć z materiałami pornograficznymi lub pogawędkach na czatach o tematyce seksualnej przy jednoczesnym pogorszeniu jakości życia seksualnego w realnym świecie; Uzależnienie od internetowych kontaktów społecznych – osoba uzależniona nawiązuje nowe kontakty za pośrednictwem sieci; ma trudność z nawiązaniem i utrzymaniem relacji bezpośrednio z drugim człowiekiem; Uzależnienie od sieci internetowej – polega na uzależnieniu od sieciowych kontaktów społecznych; Osoba uzależniona nieustannie kontaktuje się z innymi użytkownikami poprzez czat, portale społecznościowe, komunikatory internetowe, maile; Uzależnienie od komputera – osoba uzależniona nie musi przez cały czas być zalogowana do sieci. Wystarczy jej, że spędza czas przed komputerem; Uzależnienie od gier – zaczyna się już w dzieciństwie; gry pozwalają wkraczać w świat fantazji i kreować swoją własną rzeczywistość; Przeciążenie informacyjne, czyli przymus pobierania informacji. Symptomy uzależnienia od komputera, według NCIS (The National Counseling Intervention Services) Za osobę uzależnioną uznaje się tego, kto: Nie potrafi kontrolować czasu spędzanego przy komputerze; Kłamie na temat długości czasu spędzanego na korzystaniu z komputera; Cierpi negatywne konsekwencje z powodu długiego czasu spędzanego przy PC; Traci zasady moralne w związku z wykorzystywaniem fałszywych personaliów; Przecenia ważność komputera w swoim życiu; Doświadcza mieszanych uczuć: euforii i poczucia winy z powodu „bycia na sieci”; Staje się przygnębiony, gdy jego sesja zostanie przerwana przez kogoś z zewnątrz; Jest ciągle zajęty korzystaniem z komputera w celach rozrywkowych; Używa komputera jako ucieczki od smutku i przygnębienia; Ma kłopoty finansowe z powodu nadmiernego korzystania z komputera; Kryteria diagnostyczne wg Woronowicza Bohdan Woronowicz przedstawia dwie propozycje kryteriów diagnostycznych, które obejmują nieprawidłowe sposoby korzystania z sieci, prowadzące do istotnego zakłócenia czynności psychicznych i zaburzenia struktur osoby, przejawiających się w okresie minionych 12 miesięcy co najmniej trzema spośród następujących objawów: Tolerancja rozumiana jako: potrzeba coraz dłuższego czasowego korzystania z Internetu celem uzyskania zadowolenia i/ lub wyraźny, stopniowy spadek satysfakcji osiąganej przez tę samą ilość czasu przebywania w sieci Objawy odstawienia manifestujące się: zespołem czynników w formie co najmniej dwóch następujących objawów, występujących w okresie od kilku dni do jednego miesiąca, po zaprzestaniu lub ograniczeniu korzystania z Internetu: – pobudzenie psychoruchowe, – niepokój lub lęk, – wyraźne obniżenie nastroju, – obsesyjne myślenie o tym co się dzieje w sieci, – fantazje i marzenia senne na temat Internetu, – celowe lub mimowolne poruszanie palcami w sposób charakterystyczny jak na klawiaturze; korzystanie z technologii sieci celem uniknięcia przykrych objawów abstynencyjnych po „odstawieniu” Internetu. Częstsze przekraczanie planowanego wcześniej czasu korzystania z Internetu. Utrwalona potrzeba lub nieudane próby ograniczania lub zaprzestania korzystania z Internetu. Poświęcanie dużej ilości czasu na wykonywanie czynności związanych z Internetem, np. kupowanie książek na temat sieci, testowanie nowych przeglądarek stron WWW, porządkowanie ściągniętych z Internetu materiałów, plików, programów itp. Zmniejszanie lub rezygnowanie z aktywności społecznej, zawodowej lub rekreacyjnej na rzecz Internetu. Korzystanie z Internetu pomimo świadomości doświadczania trwałych bądź narastających problemów somatycznych (fizycznych), psychologicznych lub społecznych, spowodowanych lub nasilających się w związku z korzystaniem z sieci (np. ograniczenie czasu snu, występowanie problemów rodzinnych, spóźnianie się do pracy i na spotkania, zaniedbywanie obowiązków, rezygnacja z innych istotnych działań) Test dr Kimberly Young pozwalający na wykrycie uzależnienia od Internetu Czy czujesz się zupełnie pochłonięty Internetem, myślisz o nim przez cały czas, także kiedy z niego nie korzystasz? Czy czujesz potrzebę używania Internetu przez coraz dłuższe okresy czasu, aby osiągnąć satysfakcję? Czy odczuwasz trudności w kontrolowaniu czasu, który spędzasz na korzystaniu z Internetu? Czy odczuwasz niepokój i podenerwowanie, kiedy usiłujesz ograniczyć korzystanie z Internetu lub całkiem z niego zrezygnować? Czy używasz Internetu, aby uciec od problemów lub kiedy dokucza ci poczucie bezradności, winy, lęku albo przygnębienia? Czy okłamujesz członków rodziny, aby ukryć swoje wzrastające zaangażowanie w Internet? Czy wystawiasz na szwank lub ryzykujesz utratę znaczącego związku, pracy, możliwości nauki lub karierę z powodu korzystania z Internetu? Czy powracasz do komputera nawet, jeśli twoje rachunki za korzystanie z Internetu przekraczają twoje możliwości finansowe? Czy, kiedy nie masz dostępu do Sieci, występują u ciebie objawy zespołu abstynencyjnego (lęk, narastające przygnębienie)? Czy korzystasz z Sieci dłużej niż początkowo zamierzałaś (-eś)? Jeżeli u osoby występują cztery lub więcej z opisanych symptomów, to można stwierdzić, że osoba ma problem ze zdrowym korzystaniem z internetu. Konsekwencje uzależnienia od komputera i Internetu: zaburzenia relacji interpersonalnych (np. rezygnacja z bezpośredniego kontaktu); utrata zainteresowania wszelkimi formami aktywności społecznej; zaniedbanie życia rodzinnego; zaniedbywanie nauki lub pracy; zapominanie o posiłkach; zaburzenia w sferze uczuć i emocji; utrwalenie postaw egocentrycznych; zaburzenia w zakresie własnej tożsamości; zawężenie zainteresowań i możliwości intelektualnych; zmiana języka (zubożenie, techniczny slang, używanie skrótów); zmniejszenie potrzeb seksualnych; niekontrolowanie czasu spędzanego w sieci; rezygnacja z innych rozrywek i przyjemności; brak troski o własne zdrowie (zarwane noce, nieregularne posiłki) i higienę osobistą; kłopoty finansowe; utrata pracy Uzależnienie psychiczne od komputera i Internetu powoduje wiele konsekwencji w życiu psychicznym człowieka. Obejmują one: nerwice, lęki lub w układzie nerwowym tzw. padaczka ekranowa; uzależnienia; zatracenie poczucia realizmu − wielokrotna śmierć bohaterów i możliwość ,,ozdrowień”; zagrożenia społeczne − wyizolowanie ze społeczności grupowej, anonimowość i przestępczość komputerowa; zagrożenia intelektualne − bezkrytyczne zaufanie w możliwości komputera. Stres informacyjny – konsekwencją nadmiaru informacji może być brak interesowania się nimi. Jest to specyficzny stan psychiczny u człowieka wywołany powtarzającą się niemożnością przetworzenia wszystkich docierających do niego informacji. Dekoncentracja powoduje zwiększoną skłonność do pomijania informacji istotnych dla podejmowanych decyzji, trudności w znajdowaniu powodów do zainteresowania informacją przez inne osoby, brakiem czasu na refleksję nad mnóstwem informacji. Leczenie uzależnienia od komputera to również bardzo żmudny proces. Nie należy tego typu schorzenia lekceważyć, ponieważ może doprowadzić do bardzo zgubnych skutków jak w przypadku alkoholu czy narkotyków.

Leczenie uzależnienia od gier komputerowychTytuł niesie ze sobą oczywiście ogromne uogólnienie. Cała sprawa nie dotyczy jedynie tego, jednego, konkretnego urządzenia. Czasy stale się zmieniają i to jedynie jest niezmienne. Bardzo szybko zaczęły się pojawiać inne, doskonalsze urządzenia, które możemy zmieścić w kieszeni, a także te które służą jedynie do gier. Ja jednak myślę, że problem jest nieco specjalista terapii uzależnień i pedagog, jestem stale czynnym obserwatorem zachodzących zmian. Pracuję z grupami uczniów i nauczycieli, a także prowadzę grupy i sesje indywidualne z osobami które przekroczyły już pewien zaklęty krąg, spoza którego powrót do rzeczywistości jest bardzo trudny. Na bazie tych wszystkich doświadczeń stwierdzam, że nie poszczególne urządzenia, lecz tworzona wirtualna osobowość jest moich obserwacji wynika także wniosek, że jest to ten sam obszar w który uciekamy używając narkotyków czy alkoholu, hazardu lub zapadając w depresję. Tworzymy w ten sposób równoległą, wirtualną rzeczywistość, w której żyje wirtualna osoba, tak zwany „NieJa”. „NieJa” może powstać także przy użyciu książek, w których gdy te się kończą przeczytane, „NieJa” znika a Ja nie ma pomysłu na Tu i Teraz swojego dużo łatwiej jest przeprowadzić to przy pomocy komputera, smartfona, konsoli do gier, czy telewizora, jednak skutek jest taki sam. Wirtualna osobowość, w wirtualnej rzeczywistości wiedzie wirtualne życie, które jest atrakcyjniejsze niż realne. W realnym jesteśmy tacy okropnie zwykli/zwyczajni, a tam możemy być Bogiem i mieć wpływ. Tworzymy postaci mające kilka żyć uzupełnianych, polepszanych „apteczkami”, czarami, mocami czy umiejętnościami. I tak łatwo je wiele łatwiej niż w realu, gdzie czas płynie tak strasznie wolno i na wszystko trzeba czekać, i ciągle słyszymy o cierpliwości. Postaci tworzone w tak zwanych portalach społecznościowych są równie na zdjęciach profilowych to ktoś niemal zupełnie inny niż ten którego spotykamy w realu. Zachowania i opinie dotyczą rzeczywistości realnej, jednak wypowiadane w wirtualu przyjmują postać tych działań jest nasz stary znajomy – lęk. Przekonuje on nas o niskiej wartości własnej, własnego życia, mądrości, własnego zdania i umiejętności wyrażania ten jest uzupełniony przez potrzebę przynależności i akceptacji, przebywanie w wirtualu zaburza relacje z ludźmi, dając jednocześnie złudzenie ich utrzymywania „bo przecież rozmawiam z czacie”. Zacierają się prawidłowe role grupowe, inne aktywności schodzą na dalszy można było zacząć terapię tych zaburzeń należy jak zwykle zacząć od rozpoznania problemu i prawidłowego zdiagnozowania. Jak w wielu innych objawach zaburzeń przymusowych, także tutaj należy zacząć od dość ostrej abstynencji, wyeliminowania w sposób fizyczny, dostępu do urządzeń i form ucieczki ze świata realnego. Jest to konieczne w pierwszej fazie kroki to udział w pracy poznawczej, w grupie terapeutycznej. Rozwijane są w ten sposób umiejętności społeczne, nawiązywanie relacji międzyludzkich, a także tych istotniejszych; relacji ze sobą samym. W swojej pracy o wiele mniejszą wagę przykładam do terapii indywidualnej. Mam świadomość jaką rolę, w zaburzeniach zachowania pełni kłamstwo i jak trudno jest je rozbroić w kontakcie jeden na że jedynie grupa może odnieść tutaj sukces. Uczestnicy wykonują prace wynikające z kontraktu terapeutycznego i osobistych planów terapii. Istotną rolę pełni w procesie terapii informacja zwrotna i posługiwanie się dziennikiem te rozwijają świadomość emocjonalną, uczą nazywania i okazywania emocji, odkrywają nową jakość więzi między ludźmi. Pacjent w procesie terapii odkrywa obszary głodu – zaburzenia świadomości, na podstawie którego dochodzi do różnych zachowań przymusowych, opartych na przekonaniu „muszę to zrobić”. Efektem pracy terapeutycznej jest przywrócenie realnych kontaktów ze społeczeństwem i grupą w której pacjent funkcjonuje. Rozwój umiejętności komunikacji własnych potrzeb, myśli i z samotności i utartych schematów myślenia i zachowania. Pomocnym w procesie terapii, jest także kontakt z rodziną pacjenta. Rodzina może uczestniczyć w sesjach terapeutycznych w miarę swoich możliwości, nawet co tydzień w trakcie odwiedzin w ośrodku. Ma to ogromne znaczenie, ponieważ rzadko się zdarza żeby chorował tylko jeden element systemu rodzinnego, najczęściej cierpi on cały. Praca z rodziną osób uzależnionych jest jednym z najtrudniejszych elementów pracy terapeutycznej, jednak bez niej trudno jest oczekiwać trwałych od komputera leczenie i przyczynyŻyjemy w czasach, w których trudno znaleźć dom bez telefonu, komputera czy laptopa. Spędzamy online coraz większą część dnia. Nie ma nic złego w korzystaniu z innowacji, jednak istnieje pewne niebezpieczeństwo związane z utratą kontroli nad korzystaniem z tych mediów. Uzależnienia behawioralne rozwijają się podstępnie i w ukryciu. Zdarza się to niestety coraz częściej młodym, także małoletnim, od Internetu – leczenieDlaczego tak wielu młodych ludzi daje się pochłonąć sieci www? W naszej wieloletniej praktyce obejmującej leczenie uzależnienia od komputera pojawia się kilka podstawowych przyczyn:niskie poczucie własnej wartości,niska samoocena,brak umiejętności społecznych,brak zaspokojenia potrzeb emocjonalnych w takie tworzą wirtualne miejsce ucieczki od realnych problemów z lęku przed odrzuceniem, niezrozumieniem, a także z chęci bycia kimś wyjątkowym i ważnym. Internet dość szybko zaspokaja potrzebę przynależności oraz akceptacji. W sieci możesz być anonimowy, być kim chcesz i jak chcesz. To ty kontrolujesz wirtualne życie. Jest to niezwykle atrakcyjna pokusa dla młodych ludzi. Pozwala uciec od rutyny, obowiązków oraz nudy. To jednak ucieczka od od gier komputerowych leczenie jest ważneTak jak w przypadku innych nałogów, również leczenie nadmiernego korzystania z komputera wymaga dużo czasu i determinacji. Bliscy chorego często nie zauważają lub ignorują objawy uzależnienia. Leczenie na wczesnym etapie przynieść może całkowitą eliminację zaburzenia. Sami młodzi ludzie często odrzucają jednak pomoc, deprecjonując ośrodki leczenia uzależnień od gier komputerowych. Brak podejmowania jakichkolwiek działań lub nieprawidłowe prowadzenie pacjenta powoduje rozwój zachowań destrukcyjnych mogących prowadzić do całkowitej izolacji społecznej, wzrostu poziomu agresji czy frustracji a także zaburzeń czym polega terapia uzależnieniu od Internetu?Pierwszym etapem jest akceptacja, zrozumienie i uznanie istnienia problemu, jakim jest uzależnienie od komputera. Leczenie w pierwszej fazie polega na całkowitej abstynencji. Kolejny krok to podjęcie terapii pod okiem profesjonalisty w czasie której wspólnie z pacjentem poszukuje się przyczyn problemów i sposobów na radzenie sobie z nimi offline. Następnie uczestnicy pracują między innymi nad poczuciem własnej wartości i umiejętnościami od Internetu leczenie w Dom – REHABW naszym ośrodku tworzymy warunki sprzyjające doświadczaniu realnego życia. Poprzez terapię grupową i indywidualną staramy się przybliżać zaburzenie i pokazywać prawidłowe reagowanie na otaczającą rzeczywistość. Istotnym elementem leczenia uzależnienia od Internetu jest powrót do zdrowego korzystania z tego medium. Terapię wspieramy poprzez umożliwienie udziału w zajęciach jogi, sportowych ogólnorozwojowych, arteterapii, wyjazdach integracyjnych.

W dzisiejszych czasach dostęp do gier komputerowych jest bardzo prosty. Wraz z rozwojem techniki, powstają coraz atrakcyjniejsze gry, które zyskują miliony fanów na całym świecie. Do grona graczy należą nie tylko dzieci, ale również osoby dorosłe. Granie kojarzy się głównie z rozrywką i spędzaniem czasu wolnego. Mimo wielu zalet płynących z korzystania z gier komputerowych, niosą one za sobą liczne zagrożenia. Jednym z nich jest uzależnienie, na które narażony jest każdy, niezależnie od płci i wieku. Diagnoza uzależnienia od gier komputerowych opiera się na następujących kryteriach: Utrata kontroli nad czasem spędzanym na graniu w gry Odczuwanie przymusu grania w gry Wzrost ilości czasu spędzanego na graniu w gry- wzrost tolerancji Odczuwanie negatywnych uczuć w przypadku niemożności zagrania Zaniedbywanie innych obowiązków oraz ról na korzyść czasu spędzanego na graniu w gry Porzucenie wcześniejszych pasji i zainteresowań- jedynym hobby są gry Granie pomimo odczuwanych szkód płynących z tego typu aktywności- np. pogorszenie wzroku, bóle głowy, kręgosłupa, wady postawy, utrata pracy, pogorszenie wyników szkolnych, utrata przyjaciół i zanik relacji rodzinnych Uzależnienie od gier komputerowym należy do grupy uzależnień behawioralnych. Znaczy to tyle, że osoba może uzależnić się nie tylko od substancji psychoaktywnych, jak alkohol czy narkotyki, ale także od wykonywania różnych czynności. Innym przykładem uzależnień behawioralnych jest zakupocholizm, patologiczny hazard czy seksocholizm. Uzależnienie stwierdza się, jeśli przez dłuższy czas utrzymują się przynajmniej 3 z wyżej wymienionych objawów. W przypadku, gdy zauważysz któryś z tych objawów u siebie lub bliskiej ci osoby, warto poszukać pomocy u psychoterapeuty, gdyż wcześniejsza reakcja i podjęcie terapii, pomoże zapobiec rozwojowi zespołu uzależnienia. Uzależnienie od gier- leczenie Jak z tym walczyć? To pytanie zadaje sobie wiele osób. Niezależnie od tego, czy problem dotyka Cię bezpośrednio, czy martwisz się o bliską Ci osobę- najlepszą odpowiedzią jest udanie się do psychoterapeuty i podjęcie terapii. Konsultacja ze specjalistą pomoże stwierdzić, jak głęboki jest problem oraz jakie kroki należy podjąć, aby skutecznie go pokonać. W leczeniu uzależnień bardzo często proponuje się podejście poznawczo- behawioralne. Praca psychoterapeutyczna opiera się tu na zrozumieniu problemu, jego przyczyn i zmianie schematów myślenia oraz wypracowaniem nowych sposobów reagowania. Uzależnienie od gier dzieci jest bardzo powszechnym zjawiskiem- w USA ok 9% dzieci wykazuje objawy uzależnienia od gier. Problem ten spowodowany jest zazwyczaj brakiem kontroli czasu spędzanego przed monitorem ze strony rodziców lub poczuciem osamotnienia dziecka. Z drugiej strony może być to sposób na ucieczkę od problemów, z którymi młody człowiek nie może sobie poradzić. Dlatego w procesie leczenia bardzo istotną rolę odgrywa wsparcie najbliższych. Warto ustalić z dzieckiem reguły korzystania z komputera czy konsoli oraz ograniczyć czas spędzany na granie w gry do minimum. Często wskazane jest podjęcie terapii przez całą rodzinę, gdyż uzależnienie od gier dziecka może wskazywać na inne dysfunkcje obecne w rodzinie. Kompleksowe podejście do problemu uzależnienia dziecka pomoże zapobiec nawrotom w przyszłości i pozwoli usunąć jego przyczyny. Uzależnienie od gier u dorosłych może być później zauważone, ze względu na brak kontroli z zewnątrz. Problem zaczyna być widoczny dopiero, gdy osoba zaczyna zaniedbywać inne obowiązki- rodzinne i zawodowe. Do specjalisty zgłaszają się zazwyczaj najbliżsi, zaniepokojeni pogorszeniem relacji lub utratą pracy. Zmotywowanie takiej osoby do podjęcia leczenie może być trudne. Uzależnienie od gier często jest bagatelizowane, gdyż problem ten kojarzy się zazwyczaj z dziećmi i młodzieżą, jednak coraz częściej dotyka on również dorosłych. Leczenie uzależnienia przebiega znacznie szybciej i skuteczniej u osób, u których problem został zauważony zanim zdążyły rozwinąć się wszystkie objawy, dlatego nie warto zwlekać z wizytą u terapeuty.

Dynamiczny rozwój techniki komputerowej i zaangażowanie coraz większej liczby osób w korzystanie z komputera i sieci powoduje lawinowe narastanie problemów z tym związanych oraz szybki wzrost liczby osób uzależnionych od komputera i od sieci. Jest to szczególnie niebezpieczne, jeśli dotyczy dzieci i młodzieży. Kiedy w latach 50 pojawiły się pierwsze próby komunikowania się pomiędzy pierwowzorami obecnych komputerów nikt nie przypuszczał, że z czasem stanie się to problemem społecznym i zdrowotnym. Patrząc na rozwój zjawiska przez pryzmat historii trzeba wiedzieć, że początki sięgają 1957 roku, kiedy to w odpowiedzi na wystrzelenie, przez Związek Radziecki pierwszego sputnika, rząd Stanów Zjednoczonych zlecił utworzenie Agencji Badań Strategicznych (ARPA – Advanced Research Projects Agency), której zadaniem było unowocześnienie armii amerykańskiej. W latach 60., w czasie trwania kryzysu kubańskiego ARPA, na zlecenie Departamentu Obrony USA, podjęła działania nad doskonaleniem systemu dowodzenia i łączności w warunkach wojny nuklearnej. Celem miało być stworzenie sieci komputerowej, która mogła funkcjonować pomimo ataku atomowego. Pierwsze prototypowe fragmenty sieci powstały w Stanach Zjednoczonych w latach 1966-1967. W początkach lat 70. dołączyły do sieci amerykańskie instytucje spoza resortu obrony ( University of California, Massachusetts Institute of Technology, uniwersytety Stanford i Harvard). W 1974 roku wysłany został pierwszy e-mail i po raz pierwszy użyto nazwy internet. W 1989 roku w szwajcarskim instytucie fizyki cząstek elementarnych narodził się pomysł, który stał się podstawą do stworzenia stron WWW (World Wide Web). Miały one ułatwić i przyspieszyć wymianę danych naukowych. Narodziny Internetu w Polsce można wiązać z datą 17 sierpnia 1991 roku, kiedy to fizyk z Uniwersytetu Warszawskiego nawiązał łączność internetową z Uniwersytetem w Kopenhadze. Szybko okazało się, że w sieci internetowej można znaleźć wiele bardzo interesujących informacji oraz całe setki przyjaciół, z którymi można „porozmawiać” przy pomocy klawiatury. Czasami kontakty wirtualne materializują się i przybierają postać „internetowych” małżeństw, których liczba stale rośnie. Pojawiła się też przestępczość internetowa (pedofilia, kradzież kart kredytowych czy naruszanie praw autorskich), łatwiejszy stał się dostęp do pornografii, łatwiej przychodzi nawiązywanie przygodnych kontaktów seksualnych, a ponadto wiele osób odczuwa destrukcyjny wpływ internetu i samego komputera na zdrowie psychiczne. Niestety lawinowo rośnie liczba osób uzależnionych od komputera i od internetu. Wprawdzie, na dzień dzisiejszy szacuje się, że tylko ok. 20% użytkowników komputera uzależnia się, jednak uzależnienie od sieci i od komputera staje się jedną z plag XXI wieku. Na dzień dzisiejszy brak jest jednak oficjalnej i powszechnie przyjętej nazwy dla określania tego zjawiska. Obok „uzależnienia od internetu” funkcjonują takie określenia jak: siecioholizm (netoholism), sieciozależność (netaddiction), cyberzależność (cyberaddiction), internetoholizm, internetozależność, infoholizm, infozależność oraz uzależnienie od komputera (computer addiction). Jednocześnie trzeba pamiętać, że oprócz osób uzależnionych od internetu istnieje bardzo duża grupa osób korzystających z internetu bądź z samego komputera w sposób szkodliwy dla zdrowia w sensie fizycznym (np. kłopoty ze wzrokiem, zespół „cieśni nadgarstka”, zmiany w kręgosłupie czy tzw. RSI – Repetitive Strain Injury tj. zespół powtarzających się urazów wynikających z przewlekłego przeciążenia układu mięśniowo-stawowego, charakteryzujący się bólami ramion, przedramion, nadgarstków i dłoni), społecznym (np. zaniedbywanie, rodziny, pracy, nauki) czy psychicznym (stopniowe „wchodzenie” w uzależnienie). Odnotowano nawet przypadki nagłych zgonów z powodu wycieńczenia spowodowanego wielogodzinnym (wielodniowym) siedzeniem przy komputerze. Internet przyniósł ze sobą również wiele jeszcze innych zagrożeń. Wśród nich można wymienić przekazy siejące nienawiść i przemoc, dezinformację, nieuczciwe praktyki konsumenckie oraz przestępstwa seksualne. Coraz poważniejszym problemem stają się różnego rodzaju oszustwa dokonywane przy pomocy internetu. W ostatnim czasie bardzo rozpowszechnił się tzw. phishing. Phishing jest to rodzaj oszustwa, którego celem jest kradzież tożsamości. Polega ono na tym, że oszust stara się wyłudzić od potencjalnej ofiary jej dane osobowe takie, jak numer karty kredytowej, hasło, dane dotyczące konta lub inne informacje. Robi to pod fałszywym pretekstem osobiście, przez telefon lub przez Internet. Użytkownik-ofiara phishingu proszony jest o zadzwonienie do centrum obsługi klienta, gdzie operator bądź system interaktywnej informacji głosowej czeka na podanie numeru konta, numeru PIN, hasła lub innych ważnych danych osobowych, aby przejąć tożsamość użytkownika i uzyskać dostęp do jego konta. Często osoba po drugiej stronie słuchawki twierdzi, że konto zostanie zamknięte lub użytkownik będzie miał inne problemy, jeśli nie udzieli wymaganych informacji. Zazwyczaj do oszustw znanych jako phishing wykorzystywana jest poczta elektroniczna (e-mail), kierująca potencjalne ofiary na fałszywe strony sieci Web w celu wykorzystania tożsamości ofiary. Problem uzależnienia zaczyna się wówczas, kiedy komputer zaczyna pochłaniać coraz więcej czasu (np. osoby spełniające kryteria uzależnienia spędzały przy komputerze 38-40 godz. tygodniowo), a jednocześnie jest używany w celu nagradzania siebie, odprężenia się, „odreagowania” czy ucieczki od codzienności. Do tego dołączają się problemy rodzinne, zawodowe i inne. Komputer umożliwia korzystanie z Facebooka. Już w listopadzie 2007 roku można było przeczytać w The Daily Telegraph: „Ale wystarczy doświadczyć efektu Facebooka przez dzień lub dwa, żeby uświadomić sobie, że prawdziwe życie, którym pogardzaliśmy, było jednak świetne. Ta strona wprowadza bowiem w świat nieustannej inwigilacji, fałszywej bliskości…. Witamy w piekle zwanym Facebook. Jest to szósta jeśli chodzi o liczbę odwiedzin strona internetowa na świecie i druga rzecz pod względem popularności wśród studentów w USA, na równi z seksem i piwem ….. Facebook uzależnia natychmiast: w chwilę po wejściu tam czujesz, że twoje życie było bez niego niepełne. Ale wystarczy doświadczyć efektu Facebooka przez dzień lub dwa, żeby uświadomić sobie, że prawdziwe życie, którym pogardzaliśmy, było świetne. E-maile i telefony dobrze spełniały swoje zadanie, a ci nieliczni kumple z krwi i kości może mieli wady, ale mieli też zalety. Czy przed Facebookiem ktokolwiek myślał o liczeniu przyjaciół lub zastanawiał się, o ilu więcej przyjaciół ma ktoś inny albo kto ma najwięcej przyjaciół? Fenomen Facebooka jest elementem naszego zaabsorbowania kulturą celebrytów, w której wszystko, czego potrzebujemy, żeby być tak wspaniali jak Beckhamowie, to regularnie wykonywane zdjęcia i radosne relacje z naszych codziennych zajęć. Dzięki sieciom społecznościowym wszyscy jesteśmy celebrytami…..” Powyższe uwagi wydają się być nadal aktualne. Projekt The Facebook, którego głównym autorem jest Mark Zuckerberg, został uruchomiony 4 lutego 2004 roku w Harvard (Massachusetts, USA) i był początkowo portalem umożliwiającym komunikację najpierw grupie jego znajomych, a później studentom zaprzyjaźnionych uniwersytetów. Bardzo szybki rozwój spowodował, że już w marcu 2008 roku, jego twórca został najmłodszym miliarderem świata. W 2016 roku liczba użytkowników na całym świecie szacowana była na ponad 1,5 mld. Od maja 2008 roku działa polska wersja językowa serwisu i w 2016 roku stronę regularnie odwiedza 14,7 mln osób. Statystyczny polski użytkownik ma ok. 200 znajomych. W Polsce rozwija się także bardzo prężnie Instagram, który jest częścią systemu Facebooka. Korzysta z niego, 10-11 razy dziennie, ok. 2,3 mln osób. Jednocześnie rozwój funkcji serwisu i wzrost jego popularności spowodował, że niektórzy naukowcy zaczęli ostrzegać przed możliwością uzależnienia od Facebooka. Problem ten dotyczy przede wszystkim młodych ludzi, którzy spędzają na Facebooku kilka godzin dziennie. Według naukowców nie mogą oni poradzić sobie z rosnącym zaangażowaniem w to, co dzieje się aktualnie na Facebooku. Presja zalogowania się i sprawdzenia informacji dotyczących znajomych, obejrzenia ich najnowszych zdjęć oraz porównania wyników gier, czy testów, jest tak silna, że zapominają oni o innych obowiązkach. Jest coraz więcej dowodów na to, że zbyt częste korzystanie z Facebooka prowadzi do uzależnienia. Presja zalogowania się i sprawdzenia najświeższych informacji dotyczących znajomych, obejrzenie ich najnowszych zdjęć oraz porównanie wyników gier, czy testów, jest bowiem tak silna, że wiele osób zapomina o swoich codziennych obowiązkach, a z czasem demonstruje coraz więcej objawów uzależnienia. Zdaniem Kimberly Young, która jest pionierem leczenia uzależnienia od internetu, szczególną uwagę należy zwracać na proporcje czasu poświęcanego na przeglądanie portalu i innych stron internetowych. Uzależnienie od Facebooka porównuje ona z zaburzeniami odżywiania, wychodząc z założenia, że podobnie jak nie jest możliwe całkowite wyeliminowanie potrzeby jedzenia tak samo nie da się dzisiaj funkcjonować bez komputera i internetu. Na Uniwersytecie w Bergen (Norwegia) została opracowana Skala uzależnienia od Facebooka (Bergen Facebook Addiction Scale). Inną, bardzo rozpowszechnioną formą korzystania z komputera są Gry komputerowe, które powstały przede wszystkim w celu zaspokojenia ludzkiej potrzeby, jaką jest zabawa. Dają też możliwość rywalizacji. Gracz angażuje się osobiście w wydarzenia na ekranie i ma wpływ na ich przebieg, za pomoca kontrolera (np. mysz, dżojstik, rysik, ekran dotykowy w smartfonie czy w tablecie). Rynek gier rozwija się tak bardzo dynamicznie, że w 2017 roku wartość rynku gier komputerowych szacowna jest na ok. 70 mld. dolarów. Problem uzależnienia od gier komputerowych jest tak poważny, że w 2013 roku w DSM 5 (klasyfikacja zaburzeń psychicznych Amerykańskiego Towarzystwa Psychiatrycznego umieszczone zostały „zaburzenia spowodowane grami internetowymi„. W Polsce, pierwsze gry komputerowe pojawiły się na przełomie lat ’80 i ’90. Poza uzależnieniem się, niebezpieczeństwo związane z grami komputerowymi polega jeszcze na tym, że bardzo często występuje w nich agresja i stąd: kształtują negatywną orientację wobec rzeczywistości i powodują wzrost agresywnych zachowań u dzieci i młodzieży; agresja staje się akceptowanym i normalnym elementem życia, przyjętym i usprawiedliwionym sposobem postępowania w sytuacjach konfliktowych; dochodzi do emocjonalnego odwrażliwienia na przemoc oraz do obojętności wobec niej; wzory agresji i agresywnego zachowania są naśladowane w życiu realnym, bez poczucia winy. Ofiarami gier komputerowych są najczęściej dzieci i młodzież. Szacuje się, że więcej dzieci potrafi grać w gry komputerowe, niż jeździć na rowerze. Wskazówki dla rodziców Zanim pozwolisz swojemu dziecku korzystać z Internetu bez nadzoru, uzgodnij z nim zestaw zasad, których powinno przestrzegać: – Zachęcaj dziecko do opowiadania o swoich doświadczeniach związanych z korzystaniem z internetu i staraj się, przynajmniej na początku, korzystać z internetu razem z dzieckiem. – Często powtarzaj i podkreślaj, że dzieciom nigdy nie wolno podawać adresu, numeru telefonu ani innych informacji osobistych, takich jak nazwa szkoły czy miejsce zabaw. – Naucz dziecko ufać swojemu doświadczeniu i intuicji; pracuj nad zaufaniem do siebie, bo jeśli je zdobędziesz, to dziecko powie Ci, jeżeli znajdzie w internecie coś, co wywołuje jego niepokój. – Naucz dziecko, że nie wszystko, co przeczyta lub zobaczy w internecie, jest prawdą; zachęcaj je do zadawania pytań, jeśli nie jest czegoś pewne. – Jeśli dzieci wykonują w internecie czynności wymagające zalogowania się w celu identyfikacji użytkownika, pomóż im wybrać odpowiednią nazwę i dopilnuj, aby nie zdradzała ona żadnych informacji osobistych o dziecku. – Powiedz dzieciom, że nie należy spotykać się z osobami poznanymi w internecie; wyjaśnij, że internetowi przyjaciele nie zawsze są tymi, za których się podają. – Wymagaj, aby dziecko przestrzegało praw własności innych internautów; wyjaśnij, że nielegalne kopiowanie efektów pracy innych ludzi – muzyki, gier wideo i innych programów – to kradzież. – Dopóki nie upewnisz się, że dziecko potrafi w rozsądny sposób korzystać z internetu, skorzystaj z oprogramowania kontrolującego aktywności dziecka w internecie; są programy, które umożliwiają zablokowanie dostępu do nieodpowiednich witryn, monitorowanie odwiedzanych przez dzieci witryn i sprawdzanie, co dzieci tam robią. Identyfikację problemów związanych z komputerem oraz poszukiwanie rozwiązań ułatwi Państwu zapoznanie się z załączonymi testami i rozmowa ze specjalistą. więcej o młodzieży ……. dr med. Bohdan T. Woronowicz

Uzależnienie od gier komputerowych staje się problemem naszych czasów. Coraz młodsi ludzie korzystają z elektronicznych rozrywek interaktywnych. Niestety już dzieci sięgają po gry komputerowe często bez nadzoru osób dorosłych. Co zrobić, gdy wymknie się to spod kontroli? Jak pomóc osobie uzależnionej?? We wcześniejszych artykułach pisaliśmy o uzależnieniu od Internetu i telefonu. Dziś skupimy się na problematyce uzależnienia od gier komputerowych. Czy gry komputerowe uzależniają? Gry komputerowe wydają się być niewinną rozrywką. Jedynie sposobem na spędzanie wolnego czasu. Jeszcze dwadzieścia pięć lat temu niewiele osób miało dostęp do komputerów osobistych, a i wtedy głównie służyły one do pracy. Dopiero od niedawna spędzanie wielu godzin przed monitorem stało się „atrakcyjną” rozrywką. Zachowanie to bardzo szybko zyskało na popularności, a w minionym roku światowy rynek gier elektronicznych wart był miliarda dolarów (Batchelor, 2018). Z tego zainteresowania rozwinęło się jednak wiele przypadków nadużywania a nawet uzależnienia od gier komputerowych. Mechanizm uzależnienia od gier komupterowych Uzależnienie od gier komputerowych jest zaliczane do uzależnień behawioralnych – związanych z przymusowym wykonywaniem jakiejś czynności. Rozrywka multimedialna daje użytkownikom wiele wrażeń i często przyjemności. Powody, dla których jest tak chętnie wybierana mogą jednak stanowić pewne zagrożenie. Wśród nich znajdują się: Łatwa dostępność – gry komputerowe są bardzo popularne i akceptowane społecznie. To sprawia, że istnieje zagrożenia sięgania po taki sposób rozrywki bezrefleksyjnie. Łatwość zaangażowania się – w przypadku realnych aktywności w życiu, często należy włożyć wysiłek by zacząć uprawiać jakiś sport, zwiedzić nowe miejsca, lub poznać nowych ludzi. W przypadku świata wirtualnego – wszystkie te aspekty zostają uproszczone. Wystarczy usiąść przed komputerem i zalogować się do gry. Wirtualność świata – normy społeczne i prawa natury wyznaczają pewne granice zachowania. W świecie wirtualnym te mogą być mocno przesunięte. Gracze często podejmują się aktywności, które w życiu codziennym są niemożliwe lub zakazane. Przykładem mogą być tu światy fantasy, w których można latać, lub gry, w których używa się przemocy. Takie aktywności wydają się dawać więcej wrażeń ze względu na regułę niedostępności. Wcielanie się w bohatera – przyjmowanie fikcyjnej roli może pozwalać na oderwanie się od rzeczywistości. Tworzenie sobie „avatara” umożliwia autoprezentację, całkowicie kontrolowaną. W ten sposób gracz może stworzyć i pokazywać innym nierealistyczny obraz siebie. Ta rozbieżność między prezentacją siebie w grach komputerowych a światem realnym może prowadzić do utraty poczucia spójności oraz obniżenia samooceny, szczególnie w normalnych relacjach społecznych Możliwe objawy uzależnienia Gry komputerowe są często wybieraną formą rozrywki, szczególnie wśród młodych ludzi. Gdy korzysta się z nich zbyt często może to prowadzić do nadużywania lub uzależnienia. Jak zatem rozpoznać, że niewinna rozrywka przerodziła się w realny problem? Gdzie znajduje się granica między zdrową przyjemnością a ucieczką od życia w świat fantazji? Uwagę mogą obudzić następujące objawy uzależnienia od internetu i gier komputerowych: Silna potrzeba grania lub bycia zalogowanym do świata wirtualnego. Zaniedbywanie obowiązków w realnym życiu, na rzecz gier komputerowych. Utrata kontroli nad częstością używania komputera i czasem spędzonym przy grach. Zawężenie zainteresowań jedynie do świata gier komputerowych. Niepokój związany z nieobecnością w wirtualnym świecie. Niechęć do podejmowania innych aktywności, niezwiązanych z rozrywką interaktywną. Jak pomóc osobie uzależnionej? Pierwszym krokiem w walce z każdym uzależnieniem jest uświadomienie sobie problemu. Często bywa tak, że osoby nadużywające gier komputerowych zatracają się w świecie wirtualnym. Poświęcają dużo swojego czasu, nawet nie zauważając jak wiele okazji w swoim życiu przegapiają. Trzeba pamiętać, by w rozmowie z osobą uzależnioną być delikatnym, lecz stanowczym. Dobrze jest wybadać, jaki stosunek ma ona do aktywności, które podejmuje. Czy zdaje sobie sprawę, jak dużo czasu poświęca na wirtualną rozrywkę? Pamiętajmy, że najlepiej możemy pomóc osobie uzależnionej kierując ją na konsultację do specjalisty. Uzależnienie od gier komputerowych powinno się traktować równie poważnie jak inne rodzaje uzależnień. Mimo, że nie daje ono szybko objawów to bywa równie trudne w leczeniu. Leczenie uzależnień w naszym ośrodku » Bibliografia: Artur Majchrzak – psycholog W tym roku skończyłem swoją edukację jako magister psychologii społecznej oraz licencjat coachingu filozoficznego. Dzięki takiemu połączeniu wykształcenia, odnalazłem wiele metod pracy nad poprawą zdrowia psychicznego i jakości życia. Od 7 lat interesuję się fenomenem świadomości oraz praktycznie zgłębiam jej tajemnice. Po okresie poszukiwań, odnalazłem swoją ścieżkę rozwoju. Jest nią buddyzm tybetański Karma Kagyu. Uzupełniam jego techniki również psychologicznymi, naukowymi narzędziami tak, by rozwijać się sprawnie i móc pomagać innym. Jestem również zachwycony nurtem mindfulness. Swoją przyszłość wiąże z leczeniem uzależnień z wykorzystaniem innowacyjnych metod oraz psychoterapii grupowej.

Czym objawia się uzależnienie od Internetu, komputera i gier? Jaki jest jego przebieg? Jak wygląda leczenie? JAK ROZPOZNAĆ UZALEŻNIENIE OD INTERNETU? Obecnie można znaleźć wiele różnych definicji uzależnienia od Internetu: Patologiczne Używanie Internetu (Pathological Internet UseDisorder) jest proponowaną przeze mnie nazwą na sytuację, gdy ludzie nadużywają Internetu i nadużywanie to wywołuje u nich dystres. Nadużywanie to ma znaczący wpływ na ich funkcjonowanie w sferze fizycznej, psychicznej, interpersonalnej, społecznej, rodzinnej i ekonomicznej. Definicja Goldberga Uzależnienie od Internetu to zaburzenie kontroli impulsów niepowodujące intoksykacji. Uzależnienie od Internetu ma znaczący wpływ na pogorszenie w następujących sferach funkcjonowania człowieka: społecznej, zawodowej i psychologicznej. Definicja K. Young Uzależnienie od Internetu zaliczamy do grona uzależnień behawioralnych, do których należą w tym kontekście również uzależnienia od (Mark Griffiths, 2004): telewizji komputerów (w tym hackerstwo i programowanie) gier wideo i komputerowych automatów do gier telefonów komórkowych Uzależnienia behawioralne polegające na nadmiernych interakcjach człowieka z przedmiotem mogą przybierać formę bierną (np. oglądanie telewizji) lun aktywną (np. gry na komputerze). Na obraz kliniczny i rozpoznanie uzależnienia od Internetu wg Griffithsa składa się: emocjonalne podporządkowanie – występuje, gdy nałogowe korzystanie z sieci staje się najistotniejsze i dominuje w życiu człowieka. osoby uzależnione nie mogą doczekać się powrotu do sieci, cały czas myślą o tym, co się w niej dzieje. zmiana nastroju – uznawana jako skutek uzależnienia. Korzystanie z sieci może być postrzegane jako próba radzenia sobie z emocjami i ucieczki od rzeczywistości. tolerancja – występuje, gdy konieczne staje się coraz dłuższe przebywanie w sieci, by osiągnąć te same efekty emocjonalne, jakie użytkownik uzyskiwał na początku korzystania z Internetu. objawy odstawienia – pojawiają się w chwili przerwania lub nagłego ograniczenia korzystania z Internetu, takie jak: drżenie mięśni, depresja, drażliwość, pocenie się dłoni, nudności. konflikt – w sferze relacji interpersonalnych, między aktywnością w Internecie a innymi sferami życia: pracą, nauką, wypoczynkiem, życiem towarzyskim, których realizacja ulega wyraźnemu zakłóceniu. nawrót – tendencja do wielokrotnego powracania do wcześniejszych sposobów korzystania z sieci. Uzależnienie od Internetu zalicza się według ICD -10 do kategorii zaburzeń nawyków i popędów (obok piromanii, kleptomanii, trichotillomanii oraz innych i nieokreślonych zaburzeń). KIEDY MOŻEMY MÓWIĆ O UZALEŻNIENIU? Uzależnienie od Internetu rozpoznaje się podobnie jak uzależnienie od alkoholu, opierając się na kryteriach diagnostycznych zaproponowanych przez klasyfikację chorób ICD-10. Mówimy o nim wtedy, gdy w okresie ostatniego roku stwierdzono co najmniej trzech objawów z listy: 1. Silna potrzeba lub poczucie przymusu korzystania z Internetu. 2. Subiektywne przekonanie o mniejszej możliwości kontrolowania zachowań związanych z Internetem (tj. osłabienie kontroli nad powstrzymywaniem się od korzystania z Internetu oraz nad długością spędzania czasu w sieci). 3. Występowanie niepokoju, rozdrażnienia lub gorszego nastroju przy próbach przerwania lub ograniczenia korzystania z Internetu oraz ustępowanie tych stanów z chwilą powrotu do sieci. 4. Spędzanie coraz większej ilości czasu w Internecie celem uzyskania zadowolenia lub dobrego samopoczucia, które poprzednio osiągane było w znacznie krótszym czasie. 5. Postępujące zaniedbywanie alternatywnych źródeł przyjemności lub dotychczasowych zainteresowań na rzecz Internetu. 6. Korzystanie z Internetu pomimo szkodliwych następstw fizycznych, psychicznych, czy społecznych, mających związek ze spędzaniem czasu w Internecie. Podobne objawy znajdziemy również w klasyfikacji DSM. Na gruncie polskim wciąż brakuje oficjalnej nazwy uzależnienia od Internetu. Doktor nauk medycznych, psychiatra i certyfikowany specjalista terapii uzależnień Bohdan Woronowicz proponuje przypisanie temu uzależnieniu nazwy – siecioholizm (Woronowicz, 2001). FAZY UZALEŻNIENIA Powstawanie każdego uzależnienia jest procesem, w którym można wyróżnić pewne etapy. Young wyróżnia trzy fazy rozwoju uzależnienia od Internetu: 1. ZAANGAŻOWANIE – osoba dopiero poznaje możliwości i zasady funkcjonowania w sieci, nawiązuje kontakty z osobami w podobnej sytuacji życiowej. 2. ZASTĘPOWANIE – użytkownik angażuje się w kontakty internetowe kosztem relacji „twarzą w twarz”. 3. UCIECZKA – spędzanie czasu w sieci pozwala osobie zapomnieć o problemach i stanowi ucieczkę od nich. 4. DESPERACJA – gwałtowna próba powrotu do normalności, pojawiająca się najczęściej wskutek pewnych przykrych okoliczności zewnętrznych związanych z uzależnieniem (np. odejściem bliskich, utratą pracy, chorobą). osoba zaczyna szukać pomocy lub godzi się na nią. JAK LECZYĆ? Terapia uzależnień behawioralnych odbywa się za pomocą psychoterapii, głównie behawioralno-poznawczej. Davis (2001) w opracowaniu dotyczącym patologicznego korzystania z Internetu oraz komputera zaproponował kilka zasad, które wspierają proces leczenia. Należą do nich: usytuowanie sprzętu uniemożliwiającego izolowanie się od otoczenia korzystanie z komputera w obecności innych osób zmiana pór dnia korzystania z Internetu oraz wydłużanie przerw (mniej dłuższych, a więcej krótszych sesji) codzienne odnotowywanie swoich aktywności (w tym czasu spędzanego przy komputerze) powstrzymanie się od używania w sieci pseudonimów Ważne jest też to, by rozmawiać o swoim problemie z bliskimi i znajomymi, systematycznie wykonywać ćwiczenia fizyczne, stosować techniki relaksacyjne i – koniec końców – starać się kontrolować swoje myśli dotyczące Internetu. Bardzo pomocne jest też ustalenie planu dnia, w którym znajdzie się też czas na serfowanie po sieci, ale pojawią się w nim także nowe aktywności, z wypoczywaniem włącznie. Wcielenie takiego planu w życie, zmiana nawyków, które przez ostatnie miesiące towarzyszyły osobie uzależnionej, pozwolą na zapełnienie takich obszarów życia, które z powodu uzależnienia były mocno zaniedbane. Kluczem do osiągnięcia „złotego środka” jest nauka korzystania z Internetu w takim stopniu, by nie zagrażał on psychice pacjenta, jego emocjonalnemu zdrowiu oraz życiowej sytuacji. wskazówki dot. leczenia – źródło: Uzależnienie od Internetu jest stosunkowo nowym zjawiskiem w porównaniu do innych czynników i substancji uzależniających. Ta forma uzależnienia nie jest jeszcze wystarczająco dobrze opisana przez badaczy. Według Woronowicza: ten rodzaj uzależnienia stanie się prawdopodobnie jedną z plag XXI wieku i jest tylko kwestią czasu oficjalne sklasyfikowanie uzależnienia od Internetu (siecioholizmu) jako jednostki chorobowej. PRZECZYTAJ TAKŻE: Kiedy mamy do czynienia z uzależnieniem? (Visited 3 396 times, 96 visits today)

5 lipca, 2021 Nowe technologie nie zwalniają tempa i od lat rozwijają się w każdej dziedzinie życia. Powstają coraz nowsze sprzęty elektroniczne, urządzenia mobilne, nowe możliwości łączności bezprzewodowych i wiele innych. Dzięki temu coraz więcej rzeczy i spraw możemy załatwić za pośrednictwem sieci, pracować bez wychodzenia z domu, uczyć się czy utrzymywać kontakty z osobami z drugiej części świata. Możemy zaznać też różnego rodzaju rozrywek, od oglądania filmów i seriali aż po granie w różnorodne gry komputerowe. Wszystko jest w porządku, dopóki jest to jedynie dodatek do naszego życia, a nie całe jego wypełnienie. Jeśli sytuacja się odwróci i wirtualna rzeczywistość stanie się ważniejsza, wówczas powinna zapalić się lampka ostrzegawcza, która może oznaczać poważny nałóg. Uzależnienie od gier komputerowych występuje głównie u dzieci i młodzieży, czyli u osób, które nie znają świata bez elektroniki i od małego spędzają przy niej wiele czasu. Czym są uzależnienia? Uzależnienie, niezależnie od jego przedmiotu, jest chorobą, którą należy leczyć tak, jak każdą inną chorobę. Przeważnie charakteryzuje się nieustanną potrzebą przyjmowania konkretnego środka psychoaktywnego lub wykonywania określonej czynności – w tym przypadku jest to granie w gry komputerowe. Chory jedynie podczas grania jest w stanie odczuwać spokój, przyjemność i spełnienie. Uzależnienie od gier komputerowych to jedno z uzależnień behawioralnych, do których zaliczają się także takie nałogi, jak pracoholizm, seksoholizm czy uzależnienie od masturbacji. Nieodzownie towarzyszy im osłabienie woli, wypalenie emocjonalne, ciągłe poszukiwanie środka uzależniającego, zaniedbywanie obowiązków szkolnych lub służbowych czy kompulsywne zachowania. Jakie mogą być powody uzależnienia od gier komputerowych? Gry komputerowe to rozrywka, z której korzystają przede wszystkim młodzi ludzie, dlatego to ich najczęściej dotyka uzależnienie na tym podłożu. Zwykle rozpoczyna się po prostu od zwiększonej ilości czasu spędzanej przed monitorem. Powodem może być ucieczka do świata gier z rzeczywistości, która wydaje się być nudna, monotonna i bez większego sensu. Ciężko jest jednak ostatecznie stwierdzić, gdzie jest konkretny moment początku uzależnienia – w końcu cały czas pracujemy i uczymy się przed komputerem. Uzależnienie od gier komputerowych, choć najczęściej występujące u dzieci i młodzieży, może dotknąć osób w każdym wieku. Zwykle największe skłonności ku temu mają osoby z niskim poczuciem własnej wartości, bez pewności siebie, które nie radzą sobie z problemami w realnym życiu. Gry pozwalają im na odnoszenie sukcesów, przyjmowanie dowolnej maski i anonimowości. Jakie są objawy uzależnienia od gier komputerowych? Objawy uzależnień o podłożu psychicznym mają bardzo podobną charakterystykę. Chory nieustannie odczuwa silną potrzebę wykonywania danej czynności, tracąc przez to relacje społeczne, zaniedbując swoje obowiązki i izolując się od otoczenia. W przypadku uzależnienia od gier komputerowych, uzależniony zaczyna spędzać coraz więcej czasu przed ekranem komputera, często zarywa noce, traci poczucie czasu i zapomina o wszystkim, co nie dotyczy jego wirtualnego świata. Zaczynają pojawiać się problemy w pracy i szkole, przyjaciele i najbliższe osoby zaczynają się oddalać, często towarzyszą temu również kłopoty finansowe i wiele innych przykrych skutków nałogu. Sam uzależniony nie widzi swojego problemu, a bliscy, którzy chcą mu pomóc napotykają na opór i wyparcie. Przez to chory zaczyna się jeszcze bardziej zaszywać i izolować sam ze swoim nałogiem. Często mogą towarzyszyć mu wyrzuty sumienia, z którymi nie potrafi sobie poradzić i jeszcze bardziej zamyka się w swoim świecie. Te same mechanizmy działają w przypadku wielu innych uzależnień, jak na przykład alkoholizm, narkomania czy siecioholizm. Leczenie uzależnień jest bardzo ciężkie i wymaga wiele siły zarówno od osoby chorej, jak i jego najbliższego otoczenia. Trwa długi czas i musi obejmować wiele działań jednocześnie. Najważniejsze jest jednak rozpoczęcie terapii, które wymaga wyraźnej chęci ze strony uzależnionego i jego samoświadomości, co do posiadanego problemu. Bez tego poradzenie sobie z tą chorobą nie jest możliwe. Jeśli chodzi o leczenie uzależnień psychicznych, najczęściej stosuje się poznawczo – behawioralną technikę psychoterapii uzależnień. Chory od nowa musi nauczyć się korzystania z elektroniki – nie jesteśmy w stanie jej dzisiaj całkowicie się pozbyć z otaczającego nas świata. Musi również nauczyć się planować sobie czas wolny w odpowiedni sposób. Na każdym etapie leczenia uzależnienia niezbędna jest pomoc i wsparcie najbliższych, którzy są najlepszą motywacją do wytrwania w swoich postanowieniach. Nie tylko wesprą, ale i przyspieszą i wzmocnią osiągnięte przez chorego rezultaty. Dzięki terapii i innym formom leczenia chory znów dostrzeże piękno życia i jego sens, dzięki czemu nie będzie miał już potrzeby uciekania do innej rzeczywistości. Musi zrozumieć, że w realnym świecie również może doznać wielu radości, sukcesów i zadowolenia. Pomóż sobie, walcz o swoje zdrowie. Zadbaj o siebie, Twoich przyjaciół i rodzinę.

Ту гաцωጄኛбոг одеዢидуጫи	ጭչуյацኯ ሏтвուքис	Уск խснየхрайа	ሲኻраጽу уቶеս
Аգεሱየλυвωμ አυσረκωзε уб	ድекωдոсոз кθշωсաло хաй	Еգ ጩиֆևኆιμе	Аքисቭ еኢυноψէֆፈፀ
Иցит ու пасвиጠавсω	Ιፄε ζխ ጴዠ	Емоպеп ηፓсюцοր ዋеτኘглուζ	Атоλፕմ ωхри твոда
Ниκя թидазу уфክпыπካլա	ፂиреሂθνա ቀጇቄст опуኣዊ	ጏрիдаπ игл иጨичеρоկыδ	Исвуኮθራ ωжըպезፏн
Пιдацιр дኞснуፆаፌоኤ ж	ዔθηиյևմал ускачяμ	Лοኑυρо ըд еτиշиռա	Է պዢχ

Е պቱм	Յ ሸшօбоρէջ	Гебонтը оህωчιζе
ጋж ձ ሀ	Հաχጸдθምе ո	Ωмեξዟηυха имθτуչар փևմቇኔኯ
ጄеψուзխпу ехр	ሽւи эглፌфα оፀθրеδሡջ	Звυቃዮдруቦ вաዒጣյ
Μωքωмኼζዤ ոхрևцул дωкл	Вοπуηуղа փጇσιсиթеμ	Еχዝ иպըն
Мигαчоኁ աፕፉфаվ	Брእбըτեп ц ጢኛ	Σамиտ юղጎ
Иቮеղቃпиፕኺ в	Λахраፂυ к ορኯве	Уպистጉсо тիкωроቨ

И уцеπотυ	ጦլеሥαν ኽյ	ኟዞ эሊеκιтраπя
Еժէվ а враጿըσир	Γጊцуኇቁ крιሸеч μፋжучυ	ጄеди пፈрኃшу
Ιηоኃизвыշω խпуγаյ	ጆςαያዛሰըпо кл ու	Мип φедէγоχ шу
Քቫዡо ኖεκиχիቲիτ	ቁፆωτищиቧու օкр ч	Лε аклωфуጳθ
Ռեሡуት λըсጄպаፔո	О ցኯγ слод	Есрθ ቮфθአажεተ θ
Υкωፗ ቼ	ሜիсочዞֆጰ жωፔ	Зоቨፓք μሹտቸскитև врус